źródłem słodkiego smaku wina jest głównie cukier resztkowy, przede wszystkim glukoza i fruktoza, które nie zamieniły się w procesie fermentacji w alkohol (słodkość); wina s. szczególnie popularne były w czasach antycznych i w średniowieczu, są lubiane także współcześnie, choć w stylu bardziej nowoczesnym: są wśród nich niemieckie i austriackie auslese, beerenauslese, trockenbeerenauslese, eiswein, vouvray, banyuls, barsac, sauternes, różne wina zbotrytyzowane, recioto, vin santo, vendange tardive, vin de paille, różne muszkaty itd.; s. wina spokojne charakteryzują się zawartością cukru resztkowego powyżej 45 g/l; s. wina musujące muszą zawierać przynajmniej 50 g/l cukru; niekiedy we Francji jako wino s. określa się, chociaż niewłaściwie, moszcz w początkach fermentacji, w tym stanie konsumowany (vin bourru); często używa się określenia s. w odniesieniu do win czerwonych, pod względem technicznym wytrawnych o bogatym, dojrzałym smaku owocowym, sprawiającym wrażenie słodyczy; warto pamiętać, że wrażenie słodyczy powodują również alkohol etylowy, glicerol i inne alkohole wyższe zawarte w winie, jednocześnie potęgują one również wrażenie pewnej tłustości (tłuste); VDN; vin de liqueur; słodkość madery; słodkość porto; słodkość sherry; marsala; słodkość win musujących i spokojnych