(fr.) określenie niezbyt precyzyjne, może oznaczać różne treści w różnych regionach; w Médoc, Graves i Sauternes jest najwyższym, klasyfikacyjnym określeniem jakości wina z winnic sklasyfikowanych w 1855 r. roku, chociaż winno być opisywane jako odpowiednie cru classé; w Saint-Emilion g.c. jest formalnym elementem klasyfikacji win, chociaż ich jakość przeważnie nie przekracza jakości medocańskich cru bourgeois; w Burgundii może odnosić się do winnicy o specyficznych cechach gleby i mikroklimatu, w których produkować mogą wina różni producenci (wielkie rozdrobnienie winnic), jest jednak także elementem klasyfikacji (ok. 2% win burgundzkich – 33 g.c. z Côte d’Or i Chablis); każde burgundzkie g.c. posiada swoją własną AOC; w Alzacji określenie g.c. przysługuje tylko winom AOC najwyższej klasy, pochodzącym z pojedynczych winnic, obecnie jest ich 51 (2009); w Szampanii do tytułu g.c. ma prawo 17 miejscowości, jednak w odniesieniu do win szampanskich ma to mniejsze znaczenie, ponieważ tutaj liczy się przede wszystkim prestiż producenta – domu szampańskiego; cru; cru bourgeois; drugie wino; grand cru classé