(fr.) klasyfikacja bordoskich château notowana nieco niżej niż cru classé, powstała na zapotrzebowanie setek winnic w Médoc, które nie miały możliwości zamanifestowania wysokiej jakości win w związku z niezmiennością klasyfikacji z 1855 r.; nieoficjalnie termin ten był stosowany od 1858 r. (przez winnicę Château d’Armailhac); początki klasyfikacji pochodzą z 1932 r., stworzyła ją Francuska Izba Przemysłowo-Handlowa w Bordeaux, która włączyła do niej także nagrodzonych przez francuskie ministerstwo rolnictwa, lista ta jest zmienna; w 1932 r. zawierała aż 444 châteaux, nigdy nie była zatwierdzona przez władze w Paryżu, służyła jednak jako punkt odniesienia przez ponad pół wieku; w 1962 r. utworzono syndykat c.b. w Médoc, który liczył jednak zaledwie 94 członków, w 1966 r. było ich 101, w 1978 r. – 124; po ostatnich zmianach w 2003 r. lista ta zamknęła się liczbą 247, w tym 9 châteaux sklasyfikowano jako crus bourgeois exceptionnel, 87 jako cru bourgeois supérieurs i 151 jako c.b.; wszystkie wina tej kategorii pochodzą z obszaru Haut-Médoc, gdzie produkuje się wina cru classé; zgodnie z przepisami unijnymi na etykiecie można umieszczać jedynie określenie c.b.; wśród znanych c.b. są takie châteaux, jak: La-tour-de-By, Potensac, Citran, Malescasse, Coufran, Chasse Spleen, Labegorce, Du Glana