praktyka dodawania cukru do moszczu w celu osiągnięcia wyższego stężenia alkoholu (zwykle o 1–2%); nazwa techniki pochodzi od nazwiska J.A. Chaptala, lekarza, chemika i ministra spraw wewnętrznych Francji w latach 1800–1804; proces ten znany jest od czasów starożytnych; orientacyjnie 17 g cukru dodane do 1 litra moszczu zwiększa zawartość alkoholu w winie o 1%; ponieważ dodawana w trakcie sz. ilość cukru zamienia się w alkohol, ostatecznie nie przydaje ona słodkości winu; cukru dodaje się w chłodnych latach, kiedy winogrona nie są dojrzałe i nie zapewniają trunkowi dostatecznie wysokiego stężenia alkoholu; na ogół sz. stosuje się w winach o niższej jakości, w chłodnych regionach winiarskich, np. w Niemczech, ale wykorzystuje się ją także we francuskim Médoc (w przypadku win cabernet sauvignon), w trudnych latach; zasadniczo technika ta jest zabroniona w wielu częściach świata, szczególnie na południu