etanol; naturalny, najważniejszy oprócz wody składnik wina, będący efektem fermentacji moszczu; mocno rozpuszczony (10–13%) nadaje winu łagodny, słodki smak, lepkość oraz kręgosłup; jest aseptycznym, zmiennym, strukturalnym składnikiem wina, obok kwasów, cukru osadowego i/lub gliceryny oraz tanin; wysokie stężenie a. nie jest czynnikiem najistotniejszym, a. nie powinien być czynnikiem dominującym, narzucającym się, sprawiać, że wino jest gorące i ciężkie, alkoholowe, palące, uderzające do głowy; zbyt niskie stężenie a. powoduje, że wino jest cienkie, małe, lekkie, puste, ubogie, słabe, wodniste; w dobrym, zrównoważonym winie nawet duża zawartość a. nie powinna być wyczuwalna; optymalne stężenie w wytrawnych i słodkich winach niewzmacnianych: 11–12,5%, chociaż czasami sięga i 15%; w winach wzmacnianych (porto, sherry itp.) zwykle jest to 17–21%; jest jednym z elementów wpływających na jakość wina i niewielkie zmiany w jego zawartości mogą powodować zmiany jego cech organoleptycznych; dodanie a. do cienkiego, chudego, wytrawnego wina spowoduje, że będzie ono jeszcze bardziej wytrawne, i przeciwnie, dodanie a. do wina tłustego, sprawi, że wydawać się będzie ono jeszcze bardziej miękkie, łagodne; → alkohole wyższe, gliceryna, ciało wina, łzy, hojne, moelleux, alkoholowe