termin z zakresu oceny organoleptycznej wina, jego tekstury; gładka, przyjemna, typowa nuta odczuwana na podniebieniu podczas degustacji wielkich win, kiedy taniny i alkohol zmiękły podczas długiego starzenia się; wino, którego kontakt z podniebieniem przypomina dotknięcie a.; określenie wina miękkiego, podobnego do jedwabistego i gładkiego, ale o bogatszej budowie i smaku, giętkie, stonowane, okrągłe, harmonijne, obfite, dające wrażenie delikatnych pieszczot (jak mówią Francuzi); wino o umiarkowanej zawartości kwasów, łagodne, dające wrażenie tłustości, zwykle pełne ciała i eleganckie, co często jest efektem wysokiego stężenia gliceryny; klasyczna cecha wielkich burgundów i innych wysokiej klasy pinot noir, pożądana prawie w każdym winie; termin często używany do określenia jakości tanin