wadliwe
vicious | vicieuxwino z licznymi defektami
wino z licznymi defektami
można je podzielić na będące efektem błędów produkcyjnych, szkodliwych dla wina oraz wady o charakterze kosmetycznym niewpływające na jego jakość; wady to anomalie w kolorze, zapachu i smaku wina, usterki w składzie chemicznym, obniżające jego wartość lub całkowicie je dyskwalifikujące, np. niedostateczne stężenie alkoholu, zbyt wysoka lub niska kwasowość, duża gorycz wina, maderyzacja, zapach pleśni, zjełczałego masła, octu, brettanomyces, nadmierna ilość siarki, smak korka (korkowe), geranium itp.; wadą jest też nie najlepszy wygląd wina, np. zmętnienie, brązowienie, brak klarowności; większość wad (w niezbyt daleko posuniętym stadium rozwoju) może być usunięta przez zastosowanie odpowiednich zabiegów technicznych lub produkcyjnych; największa część win wadliwych smakuje korkiem: nie należy ich pić, ani wykorzystywać przy sporządzaniu potraw; za wadę można uznać także zbyt intensywny smak i zapach win za długo przebywających w nowych beczkach czy beczkach mocno opalonych lub – w przypadku tańszych win – wytworzonych z nadmiernym użyciem wiórów dębowych; niektóre wady wina można ukryć, podając trunek w niższej temperaturze; utlenione; gorzkość wina; choroby wina; dekantacja; drewniane; merkaptan; kwaśna kapusta; smak papieru; temperatura podawania wina
wskaźnik zawartości cukru w rozpoczynającym fermentację moszczu; stanowi niezwykle ważną, nieocenioną informację dla winiarza, ma bowiem wpływ na zawartość alkoholu w winie oraz jego słodkość; istnieją różne skale oceny wyrażające w.m., w tym skala Baumego (Baumé), brix, skala Oechslego (Oechsle) i KMW; w.m. najczęściej określa się za pomocą refraktometru; stężenie cukru jest istotnym elementem podejmowania decyzji o dacie zbioru winogron; w Niemczech w.m. decyduje o możliwości sklasyfikowania wina w grupie QmP
aromat balsamiczny lub korzenny, typowy dla win dojrzewanych w nowej, dębowej beczce (także wzmacnianych), dzięki wanilinie zawartej w tego typu drewnie
związek aromatyczny (jeden z komponentów aromatycznych naturalnej wanilii) pojawiający się m.in. w związku z opalaniem ogniem dębowych klepek podczas ich wytwarzania, przenoszony do wina w procesie élevage; ten specyficzny aromat korzenny, a niekiedy i smak, powstaje także z części zdrewniałych elementów winorośli, głównie jednak w wyniku dojrzewania w nowej, dębowej beczce; odrobina w. przydaje nieco słodkości i złożonosci czerwonym winom; cecha charakterystyczna niektórych win hiszpańskich, szczególnie rioja i kalifornijskich starzonych w dębie amerykańskim; dojrzewanie w dębie znakomicie podnosi jakość cabernet sauvignon i merlota w wielkich winach bordoskich oraz wielkich burgundzkich chardonnay; aldehydy; cynamon; goździki; crème brûlée
typ skały złożonej z węglanu wapnia; wpływa na cechy organoleptyczne wina; można tu wspomnieć o cechach szampana (szczególnie Côte des Blancs), win z prawego brzegu Garonny, a nawet medokańskich Saint-Estephe, Moulis czy Listrac (tutaj gleba wapienno-gliniasta), win z Doliny Loary
aromaty roślinne przypominające świeże lub gotowane warzywa; może to być papryka (zielona), szparagi, groszek zielony, fasola, buraki czerwone, kapusta, kalafior, kukurydza, ogórek, czosnek, pieczarki, cebula, ziemniaki, kwaśna kapusta, trufle; niektóre odmiany, takie jak cabernet sauvignon, mogą mieć taki charakter; zbyt intensywny warzywny smak i zapach są nieprzyjemne i stanowią cechę niepożądaną; aromaty roślinne; ziołowe
charakterystyczny cukierkowy smak, pojawiający się w winach wytwarzanych w procesie fermentacji węglowej (np. beaujolais nouveau); te przypominające letnie owoce aromaty pojawiają się w wielu różowych winach, blush wines lub blanc de noir z Nowego Świata zawierających odrobinę cukru resztkowego; aromaty empireumatyczne
wino lekkie, cienkie, liche, słabe, kruche, bez połysku, z małym aromatem; wino czerwone i słodkie jest mało skoncentrowane, z niedostatkiem ciała, a w białym zawartość alkoholu jest zbyt mała; chude; płaskie; kościste; wodniste