sturm

(niem.) w Austrii potoczna nazwa młodego, jeszcze fermentującego wina, pijanego podczas zbiorów, często wytwarzanego z odmiany bouvier; bourru

styl

cachet (avoir du) | style

szczególna jakość wina wywodząca się z odmiany winogron, miejsca pochodzenia, terroir lub sposobu produkcji; charakterystyczna kombinacja kilku komponentów: alkoholu, kwasów, tanin i cukrów, związana z określonym regionem, winnicą, a nawet konkretnym winiarzem; zespół cech charakterystycznych dla danego wina, np. s. sherry, médoc, szampana; s. musi być wyrazisty i zdefiniowany; wino każdego typu i z każdego regionu może mieć s., ale konkretne wino jest stylowe albo nie; s. stanowi swoiste piętno, swego rodzaju stempel osobowości i czaru danego wina; wino stylowe jest przeciwieństwem cech win technologicznych; istnieje ponadto wiele swoistych s. win białych i czerwonych; najbardziej spektakularny jest s. dębowy (vs. niedębowy), s. lekki (vs. ciężki); dosyć subiektywnie określa się też tzw. s. Nowego Świata i Starego Świata (europejski, klasyczny)

style szampana

styles of Champagne | styles de Champagne

styl win szampańskich odróżnia wino jednej firmy od pochodzącego od innego producenta; o s.sz. decyduje precyzyjny dobór surowców i metod jego produkcji, głównie odpowiednie zestawienie chardonnay, pinot noir i pinot meunier, z winnic o różnych glebach i ekspozycji: dzięki niemu paleta szampanów jest ogromna; assemblage szampański jest największą zasługą najsłynniejszego enologa swoich czasów – Dom Perignona; większość win szampańskich zestawiana z dwóch lub więcej roczników tworzy tzw. szampany nierocznikowe (ok. 80% szampanów sprzedawanych przez duże domy szampańskie); w najlepszych latach produkuje się szampana rocznikowego (vintage, millésimé); szampan blanc de blancs produkowany jest tylko z odmiany chardonnay, jest też bardziej kremowy, o wydatniejszym zapachu owoców, lekki i elegancki, znakomity jako aperitif; dobrym przykładem mogą być produkty domu szampańskiego Pol Roger; blanc de noirs jest wytwarzany z czarnych winogron, zarówno z pinot noir, jak i z pinot meunier, albo kombinacji ich obu; rosé, różowy szampan, produkowany jest albo z pinot noir i pinot meunier, albo (najczęściej) poprzez dodanie niewielkiej ilości czerwonego, lokalnego wina (np. bouzy rouge) do białego szampana (pierwszego różowego szampana wyprodukowała „wdowa Cliquot”, Barbe-Nicol Cliquot Ponsardin, właścicielka słynnego Veuve Cliquot); istnieje także de luxe cuvée (cuvée prestige), czyli teoretycznie najlepszy z szampanów, a z pewnością najkosztowniejszy i we wspaniałym opakowaniu; do najbardziej rozpoznawalnych cuvée prestige należy Dom Pérignon od Moêt & Chandon oraz Cristal z domu szampańskiego Roederer; pod względem słodkości istnieją następujące rodzaje szampana: extra brut/brut intégral/brut zéro (zawartość cukru poniżej 6 g/l), brut (poniżej 12 g/l), extra dry (12–17 g/l), sec (17–32 g/l), demi-sec (32–50 g/l), doux (powyżej 50 g/l); upodobanie do wytrawnych stylów szampana określa się z francuska mianem goût anglais (smak angielski), słodki s.sz. bywa protekcjonalnie określany mianem goût américain (smak amerykański); wszystkie podziały wedlug kryterium słodkości mają charakter orientacyjny; słodkie szampany były ulubionym trunkiem rodziny carskiej; cuvée; degorgement; remuage; metoda szampańska; BSA; vintage; millésimé; słodkość win musujących i spokojnych; wino rezerwowe

subtelne

subtle | subtil | fin

wino o nieco zawoalowanym, ukrytym bogactwie, dyskretne, nienarzucające się; określenie pewnej elegancji aromatycznej i smakowej właściwej tylko szlachetnym, złożonym, delikatnym winom; ocena wyrafinowania aromatycznego i smakowego nie jest kwestią oczywistą, w dużym stopniu zależy od osobowości degustującego; niekiedy używają tego określenia snobujący smakosze lubiący sławne wina, którzy nie znalazłszy właściwych słów lub rzeczywiście nadzwyczajnych cech trunku, próbują wyjść z opresjji, po prostu określając wino jako „subtelne”; finezyjne; dystyngowane; pospolite; rustykalne

subtelne

fin | subtle | subtil

wino o nieco zawoalowanym, ukrytym bogactwie, dyskretne, nienarzucające się; określenie pewnej elegancji aromatycznej i smakowej właściwej tylko szlachetnym, złożonym, delikatnym winom; ocena wyrafinowania aromatycznego i smakowego nie jest kwestią oczywistą, w dużym stopniu zależy od osobowości degustującego; niekiedy używają tego określenia snobujący smakosze lubiący sławne wina, którzy nie znalazłszy właściwych słów lub rzeczywiście nadzwyczajnych cech trunku, próbują wyjść z opresjji, po prostu określając wino jako „subtelne”; finezyjne; dystyngowane; pospolite; rustykalne