lub szata wina; określenie często używane w odniesieniu do jego zewnętrznego wyglądu, odnoszące się do wszystkich wizualnych cech wina: połysku, przejrzystości, intensywności koloru, ewentualnych zawiesin powodujących zachmurzenie i faktury; s. może być również nieprzezroczysta z uwagi na gęstość wina, określa także zdrowie wina, wiek, typ, czasami także odmianę winorośli, a nawet terroir; oko; degustacja wizualna
(fr.) określenie umieszczone tuż za nazwą apelacji na etykietach francuskich win informujące o nieco wyższej zawartości alkoholu (zwykle ok. 0,5%) niż bazowe wino w tej apelacji
(wł.) oficjalne określenie wskazujące na wino o nieco podwyższonym stężeniu alkoholu, mogące wskazywać na pewną jakość między standardowym winem a riserva lub określony podregion danej apelacji; niestety często jest to wino tylko o podwyższonej zawartości alkoholu, a termin nie musi być wyznacznikiem jakości; marsala; supérieur
grantoskany; drugie wino (druga etykieta)
(fr.) określenie pojawiające się na etykietach niektórych białych, wytrawnych win francuskich, szczególnie na winach muscadet z okolic Nantes nad Loarą; oznaczenie win, które dojrzewały przez jakiś czas na drożdżowym osadzie, czyli martwych komórkach drożdży, zanim poddano je obciągowi lub innej formie klarowania; dojrzewanie na osadzie przydaje winom pewnej złożoności, czyni je nieco kremowymi; charakterystyczny smak i zapach drożdży (biszkoptowy, orzechowy) pojawia się też w wysokiej klasy, wytrawnych szampanach; niestety dojrzewanie na drożdżach powoduje ryzyko infekcji bakteryjnej, producenci podejmują je jednak, ponieważ proces ten podnosi jakość wina produkowanego z neutralnych odmian winorośli; jeśli przebiega on bez komplikacji, wino uzyskuje kremowo-drożdżową pełność, nadającą mu dodatkowej głębi, a wyższa zawartość dwutlenku węgla zwiększa jego żywość i świeżość; wina czerwone zbyt długo pozostające na osadzie stają się płaskie; dlatego poddaje się je nawet wielokrotnemu obciągowi
na ogół liche wino, któremu brak subtelności, delikatności, miękkości, twarde, ascetyczne, jeszcze bez rozwiniętego bukietu, introwertyczne; bez dominanty owocowej; zwykle wino młode i nierozwinięte, o wysokim stężeniu agresywnych tanin, alkoholu i kwasów, wino o niezrealizowanym potencjale; często s. jest młode wino z dębowej beczki, niezbyt przyjemne w piciu, ostre, mocno wytrawne, któremu brak bogactwa, szlachetności, owocu, słodkości, czasami ciała, bez większej ekspresji aromatycznej; s. jest również wino młode, kwaskowate, świeżo wyprodukowane, taninowe, jeszcze niezrównoważone, bez krągłości, które z wiekiem może być bardziej przystępne; niektóre wina, np. rodańskie, w młodości są mniej s. niż np. młode bordeaux; wino niekiedy dosyć kwaskowe, chociaż niekoniecznie proste (np. niektóre chablis); wino raczej nieprzyjazne, o s. charakterze; łagodniejsze określenie wina szorstkiego; często używa się tego terminu w stosunku do win ze szlachetnych odmian winorośli uprawianych w chłodnym klimacie; przyczyną s. może być także zbyt wczesny zbiór winogron; z wiekiem takie wino może być lepsze, nie jest to jednak reguła, stąd zbytnia surowość jest skazą wina w każdym wieku; agresywne; zamknięte; chude; cierpkie; ostre; równowaga
(niem.) niesfermentowany sok winogronowy dodawany zazwyczaj do bardzo wytrawnego wina przed zabutelkowaniem w celu zwiększenia jego słodkości; w Niemczech i Anglii dodawanie soku gronowego do wina jest najczęściej konsekwencją chłodnego klimatu, jest także regulowane prawnie; w Niemczech określenie niesfermentowanego soku z winogron dodawanego do win klasy QbA w celu zwiększenia zawartości cukru; dodawanie s. do win klasy QmP jest zabronione; cukier resztkowy
wino o zapachu suszonych owoców, np. rodzynek, fig, śliwek; zapach ten pojawia się m.in. we włoskim recioto i wzmacnianych australijskich muszkatach; aromaty owocowe
in. dostatnie; wina bogate w smaki i aromaty, harmonijne, krzepkie, jedwabiste, długo utrzymujące się na podniebieniu
trochę niższej jakości niż wina wyrafinowane czy wykwintne; nowoczesne, nieco slangowe, trudne do zdefiniowania określenie wina nieco ziemistego, o mocno organicznych cechach; w zależności od intensywności wina i upodobań degustatora może być zarówno komplementem, jak i określeniem całkiem neutralnym lub negatywnym
określenie opierające się na analogii do świeżych aromatów wywołujących wrażenie chłodu lub odświeżania (np. mięta, cytryna); wino lekkie, pełne życia, młodości i wigoru, które w ustach sprawia wrażenie świeżości; ogólne określenie win z dobrym, przyjemnym, owocowym aromatem i smakiem; wino przyjemne, czyste i żywe, o uchwytnej, ale nieprzesadnej kwasowości oraz stężeniu alkoholu; świeżość zawsze podkreśla niewielka zawartość dwutlenku węgla w winie; cecha przede wszystkim win młodych, szczególnie białych, o owocowych i kwiatowych aromatach, niezwykle przyjemna w winach starych, w których świadczy o ich dobrym potencjale starzenia; świeżość związana z autolizą drożdży (np. w szampanie czy winach muscadet) jest cechą najlepszych fino i manzanilla (flor); przeciwieństwo win płaskich, mdłych, zwietrzałych; świeżość wina utrzymuje przede wszystkim jego dobra kwasowość, ale nadmiar kwasów może całkowicie stłumić jego owocowość, charakter i styl; z nerwem; odświeżające; aromaty owocowe
2024 © Wszystkie prawa zastrzeżone przez Festus