we Francji – mistelle, we Włoszech – sifone, w Hiszpanii – mistela; aperitif, napój alkoholowy powstały przez dodanie alkoholu do bogatego w cukier moszczu (częściowo sfermentowanego lub skoncentrowanego); w Unii Europejskiej określa się to wprost jako moszcz ze świeżych winogron; m. jest langwedocka carthagène, szampańska i burgundzka ratafia (riquiqui) i macvin z francuskiej Jury; m. głównie jednak stanowią bazę do tworzenia aperitifów, także wermutu, są kategorią vin de liqueur; zwykle zawierają 1–16% alkoholu winnego; w Hiszpanii służy do dosładzania niektórych sherry i malagi, ale bywa sprzedawana tak jak francuskie pineau des charentes czy floc de Gascogne, czyli jako kategoria wina wzmacnianego; czerwone m. produkuje się z moszczu powstałego z odszypułkowanych i lekko zgniecionych winogron z dodatkiem 96-procentowego spirytusu; powstaje wówczas rodzaj likieru o zawartości około 15% alkoholu; wszystkie składniki razem maceruje się przez kilka miesięcy i poddaje tłoczeniu, następnie dojrzewaniu (starzeniu) w kadziach; białe m. powstają poprzez tłoczenie białych, odszypułkowanych winogron bez ich uprzedniego zgniatania; sok jest natychmiast mieszany z 96-procentowym spirytusem i pozostawiony przez ok. 2 tygodnie, następnie ta świeża m. zostaje poddana starzeniu przez kilka miesięcy; vin doux naturel; marsala; deserowe wino