porto tawny ze wskazaniem wieku

tawny port with indicating of age | porto tawnies avec indication de l'age

często tworzone z potencjalnych porto rocznikowych albo porto z pojedynczej winnicy, a więc tych, które nie zostały przez producenta zadeklarowane jako takie; są to wysokiej jakości porto uzyskane przez kupaż win z różnych lat w celu uzyskania porto o organoleptycznie komplementarnych cechach; do kupażu takich win używa się porto o różnym wieku, których średnia oznaczona jest na etykiecie; są więc tawny 10-, 20-, 30-, 40-letnie i starsze; wina te trzymane są w wielkich zbiornikach i starzone przez wiele lat, aż z powodu utleniania utracą czerwony kolor, stając się jasnobrązowe, ciemnobursztynowe, z niuansami pomarańczowymi; porto tawny po 10 latach utrzymuje jeszcze owocowy aromat, po 20 latach ma już zapach suszonych owoców, po 30 latach i więcej zaczynają być obecne jeszcze intensywniej suszone owoce oraz korzenny aromat; wina na podniebieniu są gładkie i dobrze zrównoważone i cechuje je niezwykle trwały aromat; porto tawny; porto; porto dojrzewane w kadzi

porto vintage character

vintage character port

(ang.) skr. VC; wino podobne nieco do LBV (ale nieprodukowane z jednego rocznika) lub lepszych win typu porto ruby; podobnie jak LBV nadaje się do natychmiastowego spożycia po zabutelkowaniu; zestawiane są z win ok. 4-letnich, stąd ich nazwa (vintage); niestety z uwagi na potrzeby rynku coraz częściej przed butelkowaniem są filtrowane; to właśnie ten styl wyparł z angielskiego rynku porto ruby; do najbardziej znanych porto tego stylu należą Cockburn’s Vintage Character Special reserve, Fonseca Bin 27, Graham’s Six Grapes, Smith Woodhouse-lodge Reserve, Taylor’s First Estate, Noval LB; wina tego typu wymagają autoryzacji Instituto do vinho do Porto (IVP), butelkuje się je między 4. a 6. rokiem po zbiorze, podobnie jak LBV: pozwala to również producentom win na upłynnienie nadwyżek niezadeklarowanych jako vintage; mają zdecydowanie owocowy aromat

porto vintage z pojedynczej winnicy

vintage quinta | single quinta vintage

in. single quinta vintage; bardzo dobrej jakości porto, ale nie na tyle, aby mogło być zadeklarowane jako porto rocznikowe (vintage); niektórzy obrazowo określają je jako swego rodzaju drugie wino w stosunku do regularnego vintage; porto dojrzewające 2 lata w kadzi i 8–10 lat w butelce; ma interesującą historię, sięgającą XIX w., prawdopodobnie pierwsze stworzono w winnicach Quinta de Roriz; najbardziej znane lodges produkowały je ze swych najlepszych, wyselekcjonowanych win z kilku winnic, co umożliwiało stworzenie perfekcyjnie zrównoważonych win stanowiących o reputacji firmy; większość wysokiej klasy wina z Quinta de Roriz jest trudna do kupienia, szczególnie w Polsce; to porto miało wypełnić lukę między klasycznym, bardzo długo dojrzewającym vintage a zapotrzebowaniem rynku na wina podobne, ale wcześniej nadające się do konsumpcji, co oczywiście nie wyklucza zdolności tych win do długiego leżakowania

portwein

portwine

lub portwine; nazwa win typu porto produkowanych poza Portugalią

porzeczka czarna

bourgeon de cassis | black currants | cassis

lub cassis, aromat owocowy lubaromat roślinny (liście); archetyp aromatyczny cabernet sauvignon; aromat przypominający zapach i smak zgniecionych owoców, liści czarnej porzeczki, czasami konfitury, wyrażany najmocniej w cabernet sauvignon, niektórych winach rodańskich, ale wyczuwalny także w merlocie, cabernet franc, mourvèdre (monastrell, mataro) itd., zbliżających się do degustacyjnej dojrzałości; wyrazisty aromat cassis mają wina z AOC Marcillac na południowym-zachodzie Francji wytwarzane z odmiany fer-servadou, obok agrestu i bukszpanu pojawia się również w sauvignon blanc (sancerre, pouilly fumé); Cassis jest także nazwą prowansalskiej apelacji niedaleko Marsylii oraz likieru z czarnej porzeczki; mówiąc o aromacie p.cz.zwykle dodaje się przymiotniki typu: „surowa”, „smażona” itp.; wino zawierające ten samk jest słodkie i ostre: znak rozpoznawczy czerwonego bordeaux (szczególnie pauillac, trochę mniej margaux), aromat podkreślający elegancję czerwonego burgunda i innych pinot noir wyrosłych na wapiennych glebach, czerwonych win rodańskich (cote-rotie, hermitage) i znad Loary (sancerre, pouilly-fumé); rozpoznawalny w czerwonych winach z Republiki Południowej Afryki, Kalifornii i Australii; niestety z różnych powodów może zdarzyć się, że p.cz. zamieni się na merkaptan o zapachu czosnku, co jest ewidentną wadą winifikacji; kir; aromaty pierwotne

porzeczka czerwona

red currant | groseille rouge

aromat owocowy (owoce czerwone) obecny w młodych winach czerwonych, szczególnie niezbyt dojrzałych burgundzkich pinot noir, najczęściej towarzyszy aromatowi truskawki; występuje w winach typu clairet lub czerwonych vin de primeur, a także w sauvignon blanc z niezbyt dojrzałych winogron, nie jest więc zawsze wskaźnikiem wysokiej jakości; również kolor w pewnym stadium starzejącego się wina;  porzeczka czarna, piwonia

posmak

flavour | aftertaste | flaveur | flavor | arriere-gout | arriere-bouche

suma wrażeń odczuwanych przez usta i nos; zapach jest odczuwany nosem, smak nosem i tylną częścią gardła; p. to smak i aromat pozostający w ustach po przełknięciu wina; najbliższe w języku polskim określenie na kombinację wrażeń węchowych (nos) i smakowych (usta), czyli aromatu i smaku; niektórzy określają to jako wewnętrzny bukiet, jaki czasami pozostaje w gardle i tylnej części nosa po przełknięciu wina; może być wrażeniem zarówno przyjemnym, jak i nieprzyjemnym; natężenie i czas trwania p. określane bywa długością smaku, który może być wskaźnikiem jakości wina i jego dobrej harmonii; p. może być: szorstki nieprzyjazny, surowy, chropawy, cierpki, gorący, miękki, krótki, długi,gładki,taninowy, maślany, gorzki, dębowy, korzenny, może też go nie być wcale; przyjemny p. jest probieżem wysokiej jakości złożonego wina, częścią ogólnej oceny; często bywa utożsamiany z jego długością lub finiszem; nos; paleta; atak; puste; trwałość; retro-nasal

pospolite

common | ordinary | country wine | country styl | vulgar | commun | vin ordinaire | vulgaire | rough | grossier | coarse

wino bez charakteru i typowości, do bieżącej konsumpcji; pejoratywne, nieco uwłaczające określenie zwyczajnego, niedrogiego, niskiej jakości wina stołowego, przeznaczonego do codziennego spożycia; zwykle powodem niższej jakości są niezbyt dojrzałe winogrona, twarde lub szorstkie taniny, nadmiar alkoholu i niedostatek ciała; wino bez osobowości, niewyróżniające się; wielu snobujących się smakoszy wina określa je jako prostackie, szorstkie, ordynarne lub spaghetti wines; nie jest to określenie dyskwalifikujące, ale stwierdzenie pewnego faktu; przeciwieństwem wina p. jest wino wielkie, rasowe; w odniesieniu do win musujących oznacza, że bąbelki są za wielkie; grubiańskie; generic; proste; ciężkie; rustykalne; vin ordinaire

pot, zapach potu, przepocony

sweaty | sueur | moite

nieatrakcyjny aromat zwierzęcy, który może być powodowany obecnością wielu związków chemicznych, takich jak kwas masłowy, walerianowy, kaprylowy, kapronowy; zapach obecny w winach bardzo długo przebywających w butelkach; chłopskie podwórko

potencjał starzenia

potentiel de garde | aging potential | keeping (potential) | storing potential | aptitude au vieillissement | longue garde | potentiel de vieillissement

możliwość długiego przechowywania wina w piwnicy bez utraty jego jakości (np. wielkie wina bordoskie, barolo, niektóre wina rodańskie, vin jaune, madera); przykładem wina o niskim p.s. może być beaujolais lub muscadet; p.s. zależy od owocowej struktury wina, stężenia alkoholu, kwasów, tanin i ewentualnie cukru resztkowego; nawet wytrawne, białe wina o wysokiej kwasowości, np. niemieckie rieslingi czy najlepsze burgundy, mają zdolność starzenia nawet 20–30 lat; aby czerwone wino mogło się długo starzeć, musi być mocno taninowe, mieć odpowiednią zawartość kwasów i cechować się piękną owocowością; czerwone wina bez dobrej kwasowości są wiotkie i nie smakują dobrze; małe stężenie tanin może być akceptowalne, jeśli wino ma odpowiednią zawartość kwasów i ma dobrą owocowość; w winach wzmacnianych czynnikiem konserwującym jest przede wszystkim alkohol, następnie cukier, kwasy i owocowość; najlepsze wzmacniane wina bez problemu utrzymują zdolność starzenia przez 75–100 lat, a nawet dłużej; kluczem długowieczności szampanów i innych win musujących są kwasy, owocowość, drożdże i dwutlenek węgla; dobre wina wytwarzane metodą szampańską mają potencjał starzenia minimum 10-letni, najlepsze szampany mogą przetrwać 25–30 lat; starzenie się wina; vin de garde; owocowa struktur wina