ogół fizycznych, chemicznych i biologicznych zabiegów winiarskich zabezpieczających wina, głównie słodsze lub o zbyt niskiej zawartości cukrów, przed wtórną fermentacją lub zepsuciem; do najczęściej stosowanych należy tzw. zimna stabilizacja wina, stosowana np. przy produkcji białych win niemieckich o stosunkowo niskiej zawartości alkoholu; schładzając stopniowo wino aż do granicy zamarzania (ok. –4°C) w ciągu tygodnia lub dłużej, przyspiesza się wytrącanie kryształków soli kwasu winowego i innych zanieczyszczeń, co zapobiega wytrącaniu się tartratów w butelce; dla ułatwienia tego procesu wykorzystuje się także osmozę odwróconą w celu zwiększenia stężenia soli w winie, co ułatwia powstawanie kryształków; w celu przywrócenia początkowej koncentracji oddzielony od wina płyn wlewa się ponownie do wina; do innych procedur stabilizacji wina należą: klarowanie, filtracja, a nawet jeszcze pasteryzacja; wino stabilizuje także jego dojrzewanie w dębowej beczce; wina najwyższej jakości rzadko potrzebują zabiegów stabilizacyjnych, szczególnie tych najbardziej inwazyjnych; dąb; obciąg; cukier resztkowy; fin; vin fin