jedna z metod stabilizacji wina, której celem jest oczyszczenie mętnego wina z elementów stałych; można ją przeprowadzić na dwa sposoby: pierwszy polega na przepuszczeniu wina przez filtry, drugi to kolaż (koagulacja, sklejanie), polegający na dodaniu do wina substancji wiążących cząsteczki stałe zawarte w winie; środkiem wiążącym, czyli koagulantem, bywa np. białko kurze (świeże lub liofilizowane), żelatyna, kazeina, bentonit, nylon, węgiel drzewny, taniny, dawniej także krew wołowa, karuk (klej rybi, stosowany szczególnie do klarowania win białych i szampanów) itp.; białko działa na zanieczyszcenia wina jak magnes na opiłki żelaza; po koagulacji wszystkie zanieczyszczenia opadają na dno, a wino można zlać do innego naczynia; nie wszystkie wina wymagają k.; określone koagulanty mogą być także użyte do usunięcia koloru w białych winach, redukcji kwasowości czy niepożądanych zapachów; wielu producentów wytwarza wina bez k. i filtrowania, co zwykle zaznaczone jest na etykiecie; czasami wino klaruje się mechanicznie, używając wirówek; filtrowanie; obciąg; stabilizacja; drożdże; racking; klarowne; wygląd