tinto aloirado
ruby | ruby-portsyn. porto ruby
syn. porto ruby
wino o dobrej teksturze, przypominającej tkaninę, bogate w taniny, ale nie przesadnie; wino z charakterem i ciałem
rodzaj obróki mechanicznej na prasie winiarskiej w celu uzyskania soku z winogron lub wina; przy produkcji win białych lub różowych winogrona tłoczy się przed winifikacją; podczas winifikacji win czerwonych tłoczy się wino, uzyskując tzw. vin de presse; foulage; press wine; free run wine; metoda szampańska; deuxième taille; marc; wyrób win
syn. wina miękkiego, gładkiego, mięsistego; charakter słodkiego wina, z dużą ilością cukrów i koncentracją owocu, dającego uczucie lepkości lub śmietany w ustach (słodkie i deserowe wina typu sauternes, z późnego zbioru itp., w których wskazuje również na stężenie cukru); w winach wytrawnych oznacza teksturę dającą wrażenie ciężkości podobnej do gliceryny lub syropu; wino okrągłe, pełne, hojne, soczyste, bogate i kremowe; przede wszystkim efekt dojrzałości winogron; ta dotykowa cecha wina wynika ze stężenia alkoholu etylowego i gliceryny, także wyjaśnia spływające wewnątrz kieliszka łzy; t. zawsze wiąże się, w zależności od budowy wina, z pewnym minimalnym stężeniem alkoholu, w przybliżeniu nie mniejszym niż 10%; brak t. powoduje, że wino jest chude, cienkie, ubogie; w winach zarówno wytrawnych, jak i słodkich, białych i czerwonych wskazuje na pewną aksamitność na podniebieniu, nieco niską kwasowość, pewną oleistość (bardziej eleganckie określenie wina t.), bogatą konsystencję, koncentrację (np. wina rodańskie z gorącego roku), sugeruje także pewną łagodność; cecha ceniona i poszukiwana przez wielu koneserów, mimo że wiąże się z pewnym niedostatkiem elegancji; jako t. w Jerez określa się wina z ciałem, przeciwstawiając je fino (a więc winom lekkim); w winach odświeżających t. zostaje zastąpiona przez lekkość; w znaczeniu negatywnym wino zbyt t. często określa się jako ciężkie, tępe, alkoholowe, nawet prostackie, jeśli jest mało kwasowe z niewielkim stężeniem tanin; wino o takich cechach określa się często jako wiotkie; niekiedy, szczególnie w winach białych, może oznaczać także chorobę bakteryjną wina, wówczas trunek jest t., ciężki, zachmurzony, nitkowaty; łagodne; lepkie; słodkość wina
aromat empireumatyczny kojarzący się przede wszystkim z długo starzonym w dębie chardonnay, po fermentacji mlekowej oraz w związku z częstym mieszaniem osadu drożdżowego; aromat ten może pojawić się także w innych odmianach i winach, które wcale nie mają związku z dębową beczką; niekiedy pojawia się w czerwonych winach crianza; karmel; east-india
dawna, zabroniona dziś nazwa pinot gris w Alzacji; obecnie może być używana wyłącznie w odniesieniu do węgierskich win tokajskich; aszu; fordidas; szamorodni
(fr.) historyczna już nazwa beczki o pojemności 900 l wywodzącej się z Bordeaux; przez całe generacje była jednostką miary w handlu hurtowym, oznaczała równowartość 100 skrzynek wina; współcześnie już fizycznie nie istnieje, ale jest jednostką miary równą 4 barriques – najpopularniejszej beczki do wina na świecie; nazwa jest pochodzenia celtyckiego; kadź; foudre; fût
charakterystyczny żółty kolor niektórych win białych
lekki aromat spalenizny pojawiający się, kiedy nuty dojrzałych winogron mieszają się z aromatami nowej dębowej beczki; pojawia się w winach o dużym stężeniu alkoholu
(ang.) wyciskanie winogron; klasyczne udeptywanie winogron przez grupę osób w celu dobrej ekstrakcji koloru i przyspieszenia fermentacji, a nie – jak niektórzy sądzą – aby wycisnąć sok z winogron; szczególnie cenna, dawna technika przy produkcji porto, również współcześnie stosowana w najlepszych quintas w Douro, np. quinta do Noval; lagar