ciężar wina

corps | corsé | chair | corpulence | matiere | weight

termin degustacyjny określający konsystencję, gęstość, zwartość, moc, intensywność wina, będący kombinacją wielu elementów, w tym alkoholu, ekstraktu, gliceryny i kwasów: w zależności od ich proporcji wino może być ciężkie lub lekkie; termin często używany zamiennie z pojęciem ciało wina; wrażenie pewnej objętości wina w ustach; wino z bogatym, kompleksowym, dobrze zaokrąglonym, trwającym posmakiem uważa się za pełne ciała ( full-bodied); wodniste, ubogie w ciało nazywa się po prostu winem cienkim (light-bodied albo thin); pośrednią kategorią jest wino określane jako medium-bodied; nie wszystkie wina muszą mieć ciało, np. szampana powinna raczej charakteryzować wytworność, delikatność, czystość; bogaty sauternes jest pełen ciała głównie ze względu na wysoką zawartość cukrów dodającą mu ciężaru; struktura wina; tekstura; wypełniające usta

ciężkie

pâteux | heavy | panderous | weighty | fastidious | lourd | pesant

określenie wieloznaczne; mniej więcej równoznaczne z full-bodied, ale ze wskazaniem na brak równowagi; ciężkość lub lekkość wina zależy głównie od alkoholu i ekstraktu oraz może zmieniać się w zależności od typu wina, odmiany winogron, terroir, klimatu; c. jest wino dobrze zbudowane, o wysokiej zawartości alkoholu i ekstraktu, ale niedostatecznej kwasowości, niezbyt delikatne, potężne, mocne, zalegające w żołądku (bywają nimi np. czerwone wina z południowej części Doliny Rodanu czy wina z Przylądka Dobrej Nadziei), będące przeciwieństwem wina lekkiego, potoczystego; mogą być całkiem odpowiednie do dobrych steków w okresie zimowym; postrzegane są jako wina niezrównoważone, nadmiernie alkoholowe, z nadmierną zawartością ekstraktu bezcukrowego, którym zasadniczo brak świeżości, subtelności, wdzięku, finezji; określa się też tak wino ciastowate, dosyćpospolite, trywialne, którego ciężkość spina jedynie nieco dobrych, ściągających garbników, trudne w piciu; niektórzy, chociaż niesłusznie, używają tego określenia jako synonim wina masywnego; alkoholowe

ckliwe

mawkish | cloying | syrupy | liquoreux | sirupeux

przesłodzone, niezrównoważone (równowaga), bez dobrej kwasowości; zwykle mówi się tak o winach nieco płaskich, nudnych, monotonnych, mdłych; wino takie często ma ciężki i nieczysty finisz

clairet

pale red wine | vin clairet

(fr.) bywa także określane jako vin de café lub vin d’une nuit; lekkie, świeże i owocowe, jasnoczerwone wino o małej zawartości garbników, produkowane w Bordeaux (także w Burgundii); pierwotnie nazwa gaskońskiego, ciemnoróżowego, lekkiego wina dawniej sprowadzanego do Anglii; powstaje poprzez kupaż lekkich, białych i czerwonych win, czasem techniką saignée podczas krótkiej maceracji; odpowiednik clarete; do picia jako młode, podobnie jak rosé; wina te posiadają własną apelację (AOC Bordeaux clairet); prawdopodobnie od tego słowa pochodzi angielska nazwa czerwonego, bordoskiego wina claret; Weissherbst; rotling; schillerwein; Badisch rotgold

claret

(ang.) stara, angielska nazwa czerwonych win z Bordeaux, bez oficjalnego znaczenia, używana także w Stanach Zjednoczonych; w niektórych krajach nazwa lekkich, czerwonych win; semi-generic

clarete

claret | clarete

(hiszp.) lub tintillo, jasnoczerwone wino podobne do francuskich clairet; określenie używane szczególnie w Rioja, w odniesieniu do wszystkich lekkich, zarówno pod względem ciała, jak i koloru win; tinto

classic

(niem.) nowa, zapoczątkowana w 2000 r. grupa win niemieckich, z reguły wytrawnych (trocken), lub z delikatnie zaznaczoną słodkością, o nieco wyższym standardzie niż QbA; wino musi być produkowane z klasycznych gron danego regionu i mieć nieco większą zawartość alkoholu, minimum 12%, z wyjątkiem win mozelskich, w których minimalne stężenie alkoholu może wynosić 11,5%; zawartość cukru w winie, w zależności od kwasowości, nie powinna przekraczać 15 g/l

classico

classique | classic

(wł.) określenie przeznaczone dla win spokojnych, pochodzących z pierwotnych obszarów produkcji danego wina, zwykle są to najlepsze obszary większej apelacji zdefiniowanej przez włoski system klasyfikacyjny, np. Chianti classico DOCG w ramach większego Chianti DOCG w Toskanii, w skład którego wchodzą między innymi Chianti Rufina, Chianti Colli Senesi, Chianti Colli Fiorentini itd.

clavelin

(fr.) butelka o charakterystycznym kształcie, o pojemności 62 cl używana wyłącznie w Jurze; objętość 62 cl jest pozostałością z 1 l wina, które leżakowało w 228-litrowej beczce przez 6 lat i 3 miesiące; vin jaune

climat, climat bourguignon

(fr.) specyficzne, głównie burgundzkie określenie pojedynczej winnicy lub części winnicy o wyjątkowych cechach gleby, nasłonecznienia, mikroklimatu, topografii itp., które nadają winom szczególnego charakteru; c. na ogół jest mniejszą częścią (ale rejestrowaną w urzędzie katastralnym) niż specyficzna apelacja; większość apelacji przez stulecia została podzielona właśnie na te mniejsze, kilkuhektarowe działki ze swoją własną nazwą, lokalnie określane także jako lieu-dit, np. Volnay Le clos-des-Ducs, Mersault goutte-d’Or, Gevrey-Chambertin Bel-Air, Chablis premier cru Vaillons; niektóre c. są tak znane w świecie, że występują tylko pod własną nazwą, np. La Tache (w Vosne-Romanée) czy Clos de Tart (w Morey Saint-Denis); w Burgundii takich c. można doliczyć się około 500, mogą należeć do wielu właścicieli i klasyfikuje się je jako premier lub grand cru; określenia tego używa się także w Alzacji; najbliższe określeniu chateau lub cru w Bordeaux