in. przyprawowe; kategoria aromatów zawierająca wszystkie przyprawy używane w kuchni, które dawniej dostępne były w tzw. sklepach kolonialnych, z wyjątkitm ziół; przyprawy są częścią roślin aromatycznych o szczególnie silnym smaku lub aromacie; należą do nich m.in.: pieprz, pieprz zielony, koper, goździki, lukrecja, cedr, anyż, cynamon, imbir, wanilia, szafran, bazylia, tymianek, rozmaryn, liść laurowy, majeranek, oregano, macierzanka, lawenda (określane także jako aromat kwiatowy), mięta, anyż, wermut, kamfora, curry, akacja (garbnik akacjowy), jałowiec, gałka muszkatołowa, bardzo aromatyczne grzyby, garrigue, ale także czosnek, cebula (aromaty roślinne); mogą to być również przyprawy, które niełatwo jest zidentyfikować; występują w winach dojrzewających, jeszcze mało rozwiniętych, w winach białych, czerwonych, wytrawnych i likierowych; nuty korzenne szczególnie charakteryzują takie odmiany, jak mourvèdre i grenache (akcenty pieprzu), syrah (niuans cynamonu), a więc wina południowe, z Prowansji, Doliny Rodanu, Langwedocji, południowo-wschodniej Hiszpanii; w czasach antycznych moszcz mieszano z aloesem, mirrą, kozieradką, a dla koloru dodawano cynamonu, być może były to próby maskowania wad aromatycznych spowodowanych trudnościami konserwacji wina; → aromatów rodziny, piernik, hypocras