(hiszp.) termin określający lekko musujące wina (pétillance), np. z Galicji, mające swe źródło w fermentacji jabłkowo-mlekowej (malolaktycznej), znane w Hiszpanii także jako vinos verdes, w Portugalii jako vinhos verdes
(hiszp.) lub color o pantomina; naturalny środek barwiący, uzyskiwany z odmian winorośli, takich jak palomino, pedro ximenez lub moscatel, służący do kupażowania (kupaż) brązowej malagi i sherry; v.d.c. powstaje poprzez krótką, burzliwą fermentację 2 części arrope lub sancocho i 1 części niesfermentowanego moszczu; dobre v.d.c. często dojrzewane jest w systemie solera i jest dosyć kosztowne; według historyków sanchoco i arrope stanowią odpowiednik rzymskiego sapa i defrutum, o których pisali m.in. Pliniusz, Columella, Wergiliusz i Varro; spełnia funkcję naszego karmelu (do kolorwania np. alkoholu); pajarete
(hiszp.) crianza
(hiszp.) wino niemające jeszcze statusu DO, odpowiednik francuskiego vin de pays
(hiszp.) odpowiednik francuskiego vin de goutte
(hiszp.) wino stołowe; najniższy stopień w kwalifikacji jakościowej win włoskich; IGT; DOC; DOCG
(hiszp.) określenie wina wzmacnianego, najczęściej jednak wytrawnego, np. fino; jeśli jest słodkie, na etykiecie najczęściej pojawia się określenie „vino generoso de licor”
(hiszp.) częściowo sfermentowany moszcz wzmacniany do około 17%, mocno aromatyczny, przypominający mistellę, zawierający 160–200 g/l cukru resztkowego; jest jednym z elementów kupażu malagi
2024 © Wszystkie prawa zastrzeżone przez Festus