metoda starzenia; system dojrzewania i mieszania win wzmacnianych, szczególnie sherry i madery (coraz rzadziej), ale także wina marsala oraz części wzmacnianych win z Langwedocji-Roussillon; z reguły są to wina NV; celem systemu s. jest utrzymanie stałej, wysokiej jakości wina, niezależnie od jego rocznika; jest to seria 600-litrowych beczek stawianych jedne na drugich, wypełnionych w 5/6 ich objętości: najmłodsze wina zawsze znajdują się na górze; pierwszy rząd beczek, do których wlewa się młode wino, nazywa się sobretabla, następne określa się jako criaderas, a rząd beczek na samym dole zawierających najstarsze wino nazwa się s. i to z niego napełnia się butelki: zwykle pobiera się tylko 30% ich zawartości w tym samym roku, następnie uzupełnia się go z beczek na wyższym poziomie, czyli winem młodszym; liczba etapów tworzenia kupaży nie jest ograniczona, ale tworzy się je średnio z 4–6 rzędów beczek, w przypadku fino i manzanila nawet kilkanaście; jest to sposób klasyczny; dzisiaj nie zawsze kupaże składowane są według wieku jedne na drugich; bo z uwagi na środki techniczne; nie jest to już konieczne; s. nie musi i zwykle nie jest ostatnim etapem mieszania win, ponieważ większość z nich jest całkowicie wytrawna i wymaga dostosowania ich do gustów klientów; niektóre sherry lub madery mogą mieć na etykiecie obok wyrażenia „solera” datę oznaczającą początek jej tworzenia: takie butelki zawierają śladowe ilości wina ze wskazanego roku i jest to raczej zabieg marketingowy; wino wytworzone w technice s. z Madery musi starzeć się w kadzi przez minimum 5 lat, każdego roku można z niej zabutelkować maksimum 10% objętości; jeśli na etykiecie znajduje się data, musi to być rok wina bazowego (bazowe wino); mianem s. określa się też specyficzny, nieco duszny aromat podobny do panującego w starych bodegach służących do starzenia sherry oloroso; flor; scale(s)