(fr.) często zwane czarnym winem z cahors (południowo-zachodnia Francja), o głębokim kolorze i dużym potencjale starzenia; produkowane z odmiany malbec → kagor

(port.) → pipa

średniowieczna nazwa wszystkich słodkich win kreteńskich (vino di candia) stosowana aż do XVII w.; współcześnie niekiedy spotykana na etykietach win

(port.) metoda tradycyjnego, naturalnego procesu dojrzewania madery w drewnianych beczkach ogrzewanych tylko ciepłem słonecznym (górne piętra lub szklane ściany magazynów); nazwa pochodzi od canteiros, drewnianych dźwigarów, na których spoczywają drewniane beczki; proces zwykle rozpoczyna się w wyższej temperaturze, na wyższych piętrach, z czasem przemieszcza się beczki na niższe piętra magazynu (lodge) z niższą temperaturą, gdzie przebiega wolniej; później madera dojrzewa w kadziach z niezwykle twardego drewna satynowego sprowadzanego z Brazylii, dużo mniej porowatego od dębu; drewno satynowe pełniło funkcję współczesnej stali nierdzewnej; w c. dojrzewa także część win z odmiany tinta negra mole, używanej do mieszanek 10- i 15-letnich; większość białych, klasycznych odmian madery do niedawna zawsze dojrzewała w procesie canteiro, by nie utracić delikatnego smaku i aromatu, który mógłby zostać zepsuty w trakcie procesu starzenia estufagem, obecnie tę metodę wykorzystują wyłącznie bracia Artur i Edmundo Olim z Baros & Sousa (jest to czwarte pokolenie spadkobierców założycieli firmy); termin zarezerwowany dla win pochodzących z DOP madeira, poddanych starzeniu minimum 2 lata w beczce, może być zabutelkowane nie wcześniej niż po 3 latach od ostatniego wzmacniania → colheita, vintage madera

południowoafrykańska nazwa metody szampańskiej, oficjalnie używana od 1992 r.

(wł.) mała, 50-litrowa beczka tradycyjnie używana do leżakowania vin santo (nigdy nowa)

(wł.) włoski odpowiednik bordoskiej barrique