dosyć wyrazisty, trzeciorzędny aromat zwierzęcy występujący w wielkich winach czerwonych, długo pozostających w butelkach (np. w burgundach, w mniejszym stopniu w winach rodańskich, cabernet sauvignon lub merlot), szczególnie będących w swym apogeum; aromat d. jest cechą win rozwiniętych, rodzi się podczas długiego dojrzewania w butelce, w środowisku redukcyjnym, sprzyjającym tworzeniu się takich niuansów zapachowych, jak ściółka leśna, humus, trufle, piżmo, skóra, a nawet zapach nadpsutego mięsa lub wnętrzności; ten ostatni jest szczególnie dostrzegalny w starych burgundach (pinot noir), jego źródła upatruje się w obecności pewnych związków fenolowych lub negatywnego wpływu drożdży brettanomyces; nazwa jest reminiscencją smaku i zapachu gotowanej dzikiej kaczki, mięsa z dużej zwierzyny łownej (płowej), sierści, piżma itp.; niuanse dz. regularnie tworzą się w winach z trzech czerwonych odmian winorośli: merlot, mourvedre i syrah; nuta zwierzęca pojawia się w winach grand cru z Saint-Emilion, pomerolach (merlot), w winach południowej Francji i Hiszpanii (mourvedre); oczywiście występuje w wielkich winach piemonckich: barolo i barbaresco, toskańskich brunello di montalcino, w rioja gran reserva i ribera del duero; zapachy te są przyjemne pod warunkiem, że są bardzo dyskretne; aromatów rodziny; aromaty trzeciorzędne