określenie zarówno win białych, jak i czerwonych o niezbyt intensywnym kolorze, zwykle o niedostatecznej treściwości, bez blasku, bez ekspresji; często mówi się tak o mało interesujących, neutralnych, białych winach; cecha różnie postrzegana: we Francji jako wada, we Włoszech jako jakość, jeśli białe wino jest bardzo jasne, prawie bezbarwne; określenie b. można wykorzystać w celu sprecyzowania ostrości barwy, np. wino: bladozłote, bladogranatowe; jasne, białe wino z zielonymi refleksami zapowiada wino żywe, po dosyć krótkim dojrzewaniu winogron, kolor średnio intensywny zapowiada wino z winogron przejrzałych lub podsuszanych, także dojrzałych win likierowych, którym towarzyszy aromat miodowy; jeśli białe wino jest ciemne, z niuansami brązowymi lub szarawymi, może wskazywać na oksydację czy mniej lub bardziej zaawansowaną maderyzację, przypadkową lub zamierzoną; dla określenia intensywności i odcieni win białych używa się takich słów, jak złote, jeśli ma refleksy koloru przypominające ten metal, czyste, blade, zielonkawe, żółte, stare itp. → wyblakłe