znakomity francuski destylat winny, znany już od XVII w.; jeden z nielicznych destylatów konsumowanych w jego postaci naturalnej; k. poddawany długiemu starzeniu w dębie z Limousin na skutek parowania zmniejsza po 50 latach zawartość alkoholu z 70% do 40%; do najbardziej znanych marek k. należą: Martell, Hennessy, Bisquit, Camus, Courvoisier, Frapin, Hine, Larsen, Otard, Rémy Martin; wiele znakomitych k. od małych producentów można znaleźć tylko w znanych restauracjach lub u cavistes; istnieje kilka oficjalnych klas jakości k., zgodnie z Bureau National Interprofessionnel du cognac (BNIC): VS – very special lub *** (trzy gwiazdki): najmłodsze brandy jest leżakowane minimum 2 lata; VSOP – very special old pale lub rzadziej, ale oficjalnie zgodnie z BNIC „superior”: najmłodsze brandy przechowywane są co najmniej 4 lata w beczce, ale średnio starzeją się wiele dłużej; XO – extra old: najmłodsze brandy przechowywane są minimum 6, jednak średnio ponad 20 lat; napoleon – mimo że według BNIC ma status XO w zakresie minimum starzenia, jest wprowadzany przez producentów na rynek jako gatunek pośredni między VSOP a XO (syn. vieille réserve XO); extra – k. starzony minimum 6 lat, zwykle jednak starszy niż Napoleon lub XO; vieux – inna klasa między oficjalnym VSOP a XO; vieille réserve – klasa podobna do hors d’âge; hors d’âge – oficjalnie klasa równa XO, ale w praktyce termin używany przez producentów dla produktów wysokiej jakości utrzymujących tę jakość bez względu na wiek, stąd nazwa; także aromat niektórych win wzmacnianych, jeszcze bardziej w winach typu rancio oraz bardzo starych, czerwonych win o złożonym bukiecie; do wyrobu koniaków używa się najczęściej odmiany ugni blanc (ok. 95%)