(ang.) skr. od late bottled vintage; specjalna kategoria porto wysokiej jakości, w kolorze głębokiej purpury, z jednego rocznika, butelkowanego między 4. a 6. rokiem po winobraniu; oficjalnie ten styl porto funkcjonuje mniej więcej od połowy lat 60.; pierwszymi LBV zaprezentowanymi na rynku były butelki Taylor’s 1965, chociaż styl ten zapoczątkował quinta do Noval w 1954 r.; zwykle ten rodzaj porto produkuje się w latach, w których nie jest deklarowany vintage, chociaż jedno nie wyklucza drugiego; na rynku funkcjonują dwa rodzaje LBV – jedno jest filtrowane, na ogół niewymagające dekantacji, tzw. traditional, widniejące na etykiecie (ale nie zawsze) – niefiltrowane; LBV charakteryzuje się pięknym, ciemnym kolorem: aby uchronić ten piękny kolor, z winem tym trzeba obchodzić się niezwykle starannie, chroniąc je przed oksydacją; jest bardziej kompleksowe niż porto ruby, ale bardziej miękkie niż porto vintage; jako wino gotowe do picia musi zawierać na etkiecie datę zbioru i butelkowania, podobnie jak colheita; LBV jest dobrą inwestycją, biorąc pod uwagę stosunek ceny do jakości; idealny dla restauracji styl porto, gdzie prawdziwe vintage może obsłudze sprawić wiele kłopotu z uwagi na konieczność usunięcia sporego osadu