(ang.) lub nierozwinięte, pojęcie stosowane głównie w Stanach Zjednoczonych, zbliżone do zamknięte; wino jeszcze niegotowe do picia, także opisywane jako surowe; tak określa się wino, które nie może uzewnętrznić swego uroku i osobowości, któremu brak subtelności oraz wyrafinowania, ponieważ smak owocowy ukryty jest za bogatą strukturą taninowo-kwasową; trunek niegotowy do
(ang.) określenie degustacyjne, stosowane głównie w Stanach Zjednoczonych do określenia wina zrównoważonego, podpartego dobrą strukturą kwasową
określenia opisujące sztukę, literaturę, pieśni i święta odnoszące się do wina lub kultu Bachusa [gr. Dionizos lub Bakchos – bóg wina, winorośli i pijaństwa, w owych czasach nie było jeszcze ustawy o wychowaniu w trzeźwości (!)]; b. przypominały dzisiejsze hałaśliwe imprezy, podczas których jednak wino było trunkiem magicznym, halucynogennym, doprawadzającym
małe pęcherzyki dwutlenku węgla (CO2) wydobywające się z win musujących; im b. są mniejsze i trwalsze, tym szampan lepszy; im temperatura niższa, tym wino musuje z mniejszym wigorem; CO2 powstałe podczas drugiej fermentacji, mające oparcie w strukturze koloidalnej wina, uwalnia się wolniej, a b. są bardziej szlachetne i drobniejsze; sztucznie
(niem.) skr. od beerenauslese
obojętny dla wina gaz używany w zbiornikach z winem dla jego ochrony przed utlenianiem oraz do homogenizacji winogron przed rozpoczęciem fermentacji alkoholowej; coraz częściej używany w gastronomii; a. uzupełnia się część butelki, z której nalano wina do kieliszka klienta, dzięki czemu bywa przyjemne nawet kilka dni po otwarciu butelki
(wł.) posiadłość wytwarzająca wino z własnych lub w większości z własnych winogron; → tenuta vinicola
skr. od American Viticultural Area; system apelacji; odpowiednik francuskiego AOC (AOP), wynikający z definicji terroir, który powszechnie przyjmuje się w świecie winiarskim (wyjątkiem jest Australia); ustanowiony przez amerykański kongres w 1978 r. i wprowadzony przez US Bureau of Alcohol, Tobacco anad Firearms w 1980 r.; jest mniej restrykcyjny niż francuskie
ściśle określone, wyselekcjonowane odmiany, które mogą być uprawiane w określonych apelacjach
w winiarstwie oznacza proces rozpadu drożdży po wykonaniu ich głównej funkcji, jaką jest fermentacja alkoholowa; odpowiedzialne enzymy dostają się do wnętrza martwych drożdży i rozkładają zawarte w nich substancje; efekt autolityczny zachodzi w winach musujących i dojrzewanych na drożdżach (sur lie); rozpadające się komórki drożdży tworzą osad i acetale odpowiedzialne
prawdziwe, zgodne ze swoim pochodzeniem, apelacją, swoim typem; szczere, uczciwe, bez sztucznych zabiegów winifikacyjnych
(niem.) jedna z 6 niemieckich kategorii win Qualitätswein mit Prädikat (QmP), szlachetne, ze specjalnie wyselekcjonowanych, bardzo dojrzałych i zdrowych winogron, o intensywnym bukiecie i smaku, najczęściej (ale nie zawsze) słodkie; słodkość a. zależy od inwencji winiarza: jeśli zdecyduje, że wino będzie wytrawne, może ono być wówczas podobne np. do alzackiego