obecnie już archaiczne określenie zawartości alkoholu w trunku (oficjalnie używane w Wielkiej Brytanii do 1980 r.), często zamieszczane na butelce obok procentowej zawartości alkoholu; termin ten powstał w XVIII w., kiedy brytyjskim marynarzom wydawano również racje rumu (oprócz wynagrodzenia); aby upewnić się, czy rum nie jest zbyt rozwodniony, testowano go (ang. „proof” oznacza m.in. próbkę, dowodzenie czegoś), dodając rumu do pewnej ilości prochu strzelniczego i sprawdzano, czy trunek się zapala: jeśli nie – oznaczało to, że jest zbyt rozwodniony; okazało się, co określono już później, że przy zawartości alkoholu poniżej 57,15% proch już nie ulega zapłonowi, tę graniczną wartość przyjęto jako 100 proof; 100% zawartości alkoholu odpowiada 175° proof, np. 40% alkohol odpowiada 70° proof (40 x 1,75 = 70); obecnie powszechnie określa się zawartość alkoholu w procentach objętościowych (ABV)