określenie wina z terenów niezbyt sprzyjających uprawie winorośli, zwykle powyżej 600–700 m n.p.m.; winiarze używają tam specjalnie wyselekcjonowanych, odpornych winorośli, zaadaptowanych do tych wysokości; winnice górskie znajdują się przede wszystkim w Argentynie, Chile, Francji, Włoszech i Szwajcarii; na dużej wysokości wina osiągają szybciej wysoką jakość, co prawdopodobnie wiąże się z niższym ciśnieniem atmosferycznym, mniejszym stężeniem tlenu w powietrzu oraz wilgotnością; degustacje potwierdziły, że wina uzyskane z odmian rosnących na dużych wysokościach są bardziej gęste, dłuższe i bardziej harmonijne, lepiej i szybciej się starzeją, a cechy ich terroir są wzmocnione; przydomek malagi w czasach wiktoriańskiej Anglii (mountain wine)