ocena osobista, indywidualna, niemierzalna, mentalna; hedonistyczne
wino czarujące, eleganckie i finezyjne, także będące w modzie; może mieć styl określonego regionu lub typu; wino albo jest stylowe, albo nie; styl
styl win szampańskich odróżnia wino jednej firmy od pochodzącego od innego producenta; o s.sz. decyduje precyzyjny dobór surowców i metod jego produkcji, głównie odpowiednie zestawienie chardonnay, pinot noir i pinot meunier, z winnic o różnych glebach i ekspozycji: dzięki niemu paleta szampanów jest ogromna; assemblage szampański jest największą zasługą najsłynniejszego
sherry, fino, manzanilla, amontillado, medium, oloroso, palo cortado, amoroso, cream, pale cream, pedro ximenez, moscatel
porto
madera
odniesienie do win południowych: czerwone są pełne ciała, korzenne, pikantne, bezpretensjonalne; białe oznaczają wina mocno alkoholowe, ale z niedostateczną kwasowością
szczególna jakość wina wywodząca się z odmiany winogron, miejsca pochodzenia, terroir lub sposobu produkcji; charakterystyczna kombinacja kilku komponentów: alkoholu, kwasów, tanin i cukrów, związana z określonym regionem, winnicą, a nawet konkretnym winiarzem; zespół cech charakterystycznych dla danego wina, np. s. sherry, médoc, szampana; s. musi być wyrazisty i zdefiniowany; wino
(niem.) w Austrii potoczna nazwa młodego, jeszcze fermentującego wina, pijanego podczas zbiorów, często wytwarzanego z odmiany bouvier; bourru
(niem.) duża drewniana beczka o pojemności około 1200 l używana nad Renem w Niemczech; jeszcze większa to doppelstück (pojemność 2400 l), mniejsza – halbstück (600 l)
syn. budowy wina; degustacyjny termin określający pewną „architekturę” wina, jego konstrukcję smakową, czyli wszystkie istotne elementy, takie jak alkohol (w tym gliceryna), kwasy, taniny, cukier, proporcje między nimi itd. oraz koncentrację aromatów; ponadto smak i aromat wina są dodatkowo uzupełnione przez liczne inne, śladowe elementy lotnych i stałych, pochodzących z
zależy od stylu wina i od terroir, może być bardzo wątła, średnia, rozwinięta oraz elegancka, czyli o finezyjnym i delikatnym charakterze, wyczuwalna nosem i w posmaku; jej identyfikacja oraz ocena jej jakości są zadaniami często trudnymi dla początkujących degustatorów ze względu na dwoistość związaną z aromatem (nosem) i posmakiem; węch;