Bierzo

Hiszpania jest wielkim drzemiącym winiarskim gigantem. Zainwestowano w hiszpański przemysł winiarski ogromne pieniądze, które pomogły poprawić jego jakość. Najlepsze czerwone wina powstają dziś w Rioja, Ribera del Duero i Navarra na północy oraz w Priorato i Penedes na północnym wschodzie. W całej Hiszpani jest już 57 apelacji (2005), DO (Denominación de Origen). Jednym z nowych i ostatnich DO jest Bierzo z wysoką jakością win, jeszcze mało znanym wśród koneserów wina.

Ponad dwa tysiące lat temu, wydobywajacy w okolicznych górach złoto Rzymianie posadzili tu Vitis Vinifera i rozpoczęli produkcję wina. Podobno jest to ta sama starożytna odmiana, którą wprowadzili Rzymianie – Mencía. Jest obecnie preferowaną, czerwoną odmianą w D.O. Bierzo.

W okresie panowania Wizygotów i Maurów produkcja winiarska podupadła, by rozwinąć się dzięki największej drodze pielgrzymkowej w ówczesnej Europie, drodze do Santiago de Compostella w Galicji. Mnisi ponownie odkryli dla winiarstwa odmianę Mencía. Dolina Bierzo jest naturalną bramą do Galicji. W XVI wieku wina z Bierzo cieszyły się zasłużoną, jak na owe czasy, sławą. Produkuje się tu wina tradycyjne, ale z wykorzystaniem współczesnej wiedzy winiarskiej i technologii. Średniowieczne klasztory pomogły rozwinąć się winnicom. W owym czasie winnice miały większe znaczenia dla ludzi niż dziś. Jak w większości winnic europejskich, plaga filoksery zniszczyła winnice Bierzo. Wywołało to poważny kryzys ekonomiczny, dużo ludzi zmuszonych było odejść z Doliny. Dzięki zaszczepieniu winorośli na podkładkach amerykańskiej winorośli, w pierwszej połowie XX wieku zaczęto ponownie tworzyć winnice. Wino znowu zaczęło spełniać swą ekonomiczna rolę w regionie. W 1989 utworzono „Denominación de Bierzo Origen”. Dziś Bierzo poszukuje odbiorców swych win na całym świecie, mając jeszcze całkiem przyzwoite ceny, ale co stanie się za kilka lat? Może być tak samo jak z Priorato, Ribera del Duero czy Toro.

Dolina Bierzo (północno-zachodnia Kastylia-Léon) zajmuje dość uprzywilejowane miejsce między płaskowyżem Kastylii, Galicją i Asturią. Jej średnia wysokość wynosi 650 m. n.p.m. Ta zielona, naturalna depresja otoczona przez góry, nawadniana jest przez rzekę Sil i jej dopływy. Jest tu specyficzny, ciepły mikroklimat o przeciętnej rocznej temperaturze 12,3ºC (w zimie minimalnie 3,6 st.C, maksymalnie w lecie – 23,6 st.C), wysokiej wilgotności i dużym rocznym nasłonecznieniu (2000-2200 godzin). Rocznie spada tu około 720 mm deszczu. Jest to coś pośredniego między wilgotną Galicją a suchą Kastylią. Gleba jest tu lekko kwaśna, składa się z gliny, łupków i kwarcytów. Dolina położona jest dość nisko, owoce mogą dojrzeć przed nadejściem mrozów. Winobranie ma tu miejsce mniej więcej miesiąc przed okresem zbiorów w Rioja.

MENCIA
Dawniej wina z Bierzo miały jasną barwę i były prostymi, czerwonymi winami. Dziś z Mencía, tubylczej odmiany, bliskiej francuskiej odmianie Cabernet Franc, tworzy się wina wysokiej jakości, o głębokim kolorze, owocowe, złożone, stosunkowo aromatyczne, głównie do wczesnej konsumpcji. Szlachetna Mencía rozpowszechniona jest w całej północnej Hiszpanii, oprócz Bierzo, w Ribera Sacra, Rias Baixas, Valdeoras i Leon