lub futro; aromat trzeciorzędny z rodziny zwierzęcej, obecny w wielu czerwonych, dojrzałych winach, zbliżony do zapachu sierści mokrego psa lub lisiego futra; często wiąże się z aromatem skóry; pieprzu i trufli; nie należy mylić go z lisim aromatem; zapach płowej zwierzyny rzadko jest dyskretny, stąd nie wszyscy go doceniają; aromatów
symb. H2S; związek chemiczny przypominający zapach zgniłych jaj; siarka; merkaptan
siarka
sole kwasu siarkawego; obecnie niemal na etykietach wszystkich win pojawia się informacja o zawartości s.; s. niekiedy mogą mieć właściwości alergogenne; sam dwutlenek siarki (SO2) nie jest co prawda alergenem, ale łącząc się z białkami organizmu, może powodować reakcje alergiczne; informowanie o zawartości s. ma na celu umożliwienie uczulonym konsumentom
niezbyt czysty aromat roślinny, za sprawą kumaryny przypominający zapach suchej trawy po sianokosach; najczęściej zauważalny w fazie przejściowej od aromatów fermentacyjnych do aromatów cechujących wina dojrzałe smakowo; występuje w wielu winach dojrzewających, zarówno czerwonych, jak i białych, dostrzegalny w chardonnay w szczególnie gorących latach oraz w czerwonych w ich apogeum;
grupa niezwykle bogatych sherry kupażowana (kupaż) oloroso tworzonego w systemie z solera i raya w różnym wieku; słodzona winami pedro ximenez i moscatel; na ogół zawiera także vino de color; pajarette
(ang.) wino pochodzące z unikalnego regionu winiarskiego w Andaluzji, znanego jako Złoty Trójkąt (Jerez de la Frontera, Puerto de Santa Maria i Sanlúcar de Barrameda); wino wzmacniane i kupażowane (kupaż), może więc tworzyć całą gamę kolorów i smaków; wszystko zależy od umiejętności i smaku winiarza, chociaż wynik jego pracy nie
skr. od sélection de grains nobles
mało fascynujące wino, któremu brak kwasowości i życia
wino zmienione lub ulepszone oszukańczymi metodami, które nie figurują w kodeksie winiarskim
(fr.) ogół reguł rządzących porządkiem i warunkami prezentacji win na stole; podając do stołu, trzeba uwzględnić rodzaj posiłku, preferencje biesiadników, porządek podawania win zgodny z ich cechami organoleptycznymi, temperaturą, mocą, wiekiem itp.; należy pamiętać, by przestrzegać kilku reguł: wina lekkie i owocowe podawać przed winami lepiej zbudowanymi, wina młode podawać
