(fr.) dwuznaczne określenie często pojawiajace się na etykietach win francuskich; może określać wino białe bez zdefiniowanego stopnia słodkości, o zawartości cukru resztkowego w przedziale 13–45 g/l, pośrednie między półwytrawnym a likierowym; określenia tego używają Francuzi także w stosunku do win białych, czerwonych i różowych z łagodnością wywołaną przez alkohol, smakujące lekko słodko, wzmocnione najczęściej niewielką obecnością cukru resztkowego: w tym przypadku m. oznacza jednocześnie miękkie, łagodne, bogate, gładkie, aksamitne, soczyste, oleiste, okrągłe, o podwyższonej zawartości gliceryny, o zrównoważonej kwasowości, przyjemne na podniebieniu oraz słodkie w odbiorze; mogą to być m.in. wina z Anjou, vouvray, montlouis, montbazillac, białe, a nawet różowe, słodkie lub półsłodkie z innych regionów; wina m. od win likierowych (banyuls, muszkaty, porto) wyróżnia większa równowaga między ich kwasowością a zawartością cukrów; wina z Sauternes i Barsac cechuje normalna kwasowość i wysokie stężenie cukrów, chociaż w tym przypadku określenie m. ma znaczenie pejoratywne, a w użyciu jest wyłącznie, nierozerwalnie z tymi apelacjami związane określenie „liquoreux” (likierowe); doux (słodkie) odnosi się głównie do win musujących; określenie zbliżone doamabile, demidulce, felédes, lieblich, medium, medium–sweet, semidulce; nazwa pochodzi od „moelle” – istota, istotna treść, rdzeń, czyli odnosi się do win bogatych w alkohol i ekstrakt, dla młodych win oznaczać to może znaczny potencjał starzenia; słodkość win musujących i spokojnych; tłuste