Słaby rok, miękkie wino, aromaty kwiatowe? Kolejne fragmenty naszego Degustacyjnego Słownika WIniarskiego w Magazynie Wino. Życzymy miłej lektury!
MIĘKKIE, MIĘKKOŚĆ
wino o jedwabistej, aksamitnej teksturze, okrągłe na podniebieniu, pozbawione agresywnych, twardych tanin (czerwone), w którym cukier i alkohol dominują nad taninami i kwasowością; wino, którego smakowanie nie jest wstrząsem dla podniebienia: jest przyjazne w ustach, atrakcyjne, smaczne, stosunkowo lekkie, bardziej słodkie niż ściągające (czerwone), na ogół najlepsze za młodu; może to być rezultatem krótkiego cuvaison; najbliższe określeniu gładkie oraz giętkie. Pierwotnie wyrażenie to służyło do opisania łagodnego, mało asertywnego wina, pozbawionego twardości; obecnie najczęściej określa się tak wina o lekko słodkiej dominancie, o łagodnych taninach, nieco niskiej, umiarkowanej kwasowości, miłe na podniebieniu; przyjemne i łatwe w piciu, zrozumiałe, instynktownie odczuwane jako wino dobrej jakości, o drobnoziarnistej, miękkiej teksturze, sprawiające wrażenie delikatności, bez ostrości i szorstkości, zrównoważone (równowaga), soczyste (owocowe), łagodne; na ogół m. wina jest rezultatem niższego stężenia kwasów i (lub) tanin, czasem alkoholu, czyli określonej struktury; przeciwieństwo wina zdecydowanego, ostrego, żywego, szczypiącego, z nerwem, twardego, agresywnego, szorstkiego (chociaż to ostatnie określenie odnosi się bardziej do wina o ostrych taninach); cecha pożądana, pod warunkiem, że niezbyt wyraźna, bowiem wskazuje wówczas na brak ciała i kwasowości, wiotkość, słabość wina; ta miła dla podniebienia cecha świadomie tworzona jest w winach masowych, marketowych, określenie użyte na kontretykiecie często wskazuje na małą zawartość alkoholu; wino z wiekiem staje się bardziej miękkie, jeśli jest już takie za młodu, nie nadaje się do dłuższego przechowywania, nie ma potencjału starzenia; czerwone wino w trakcie starzenia łagodnieje, traci swój wigor, staje się bardziej miękkie z powodu utleniania i polimeryzacji tanin.
AROMATY KWIATOWE
niezwykle szeroka rodzina aromatów przypominających różne kwiaty, takie jak np. róża, akacja, piwonia, fiołki, jaśmin, bez, czarny bez, hiacynt, lipa, janowiec, irys, konwalia, lewkonia, narcyz, wrzos, głóg, lawenda, wiciokrzew, pelargonia, piwonia, magnolia, kwiat pomarańczy, brzoskwinia, liguster, werbena, migdałowiec; cechują głównie młode, białe wina, są kruche i niekiedy ulotne, nietrwałe; podczas swojej ewolucji wino przechodzi okres kwiatowy, kwiatowo-owocowy, by w końcu osiągnąć aromaty trzeciorzędne, bukiet; a.k. mają np. wina muszkat, viognier, riesling; rzadziej akcenty kwiatowe mają wina czerwone, szczególnie wina wielkie, chociaż zapach róży występuje w winach z Nebbiolo (barolo, barbaresco); kwiaty żółte i zielone będące w sąsiednim rejestrze kwiatów białych wyznaczają gamę aromatyczną win białych we wczesnej młodości i czerwonych u kresu swego życia, w swym apogeum (przede wszystkim lipa, janowiec, miododajny, aromatyczny nostrzyk żółty); wielkie wina likierowe cechują właśnie te niuanse zapachowe zintegrowane z bukietem miodowym (aromaty spożywcze); nuta lipowa kojarzona jest zawsze z odmianowym aromatem pierwotnym, w odróżnieniu od aromatu janowca pojawiającego się dopiero po pewnym czasie starzenia w butelce; liguster, rezeda, kapryfolium, akacja i kwiaty polne są aromatami pospolitymi i licznie występują w winach białych, pozostają świeże, nie ulegają oksydacji; zapach róż i kwiatu czarnego bzu silnie wiąże się z muszkatami; niekiedy do aromatów kwiatowych zalicza się miód z uwagi na jego pochodzenie z kwiatowego nektaru.
SŁABY ROK
potoczne określenie roku, w którym produkuje się wiele słabych win, co jest efektem niekorzystnych warunków klimatycznych: może to być mała liczba dni słonecznych w lecie, co powoduje brak dojrzałości winogron, lub deszcze i mgły podczas zbiorów mogące powodować pleśń; winiarze unikają tego określenia, ponieważ słaby rok nie wyklucza tworzenia w takich latach nawet wielkich win.
Magazyn Wino, Marzec 2017.
