Leoville Las-Cases, St-Julien. Jedno z najbardziej monumentalnych win z Médoc, kompleksowe, garbnikowe, niezbyt łatwe w młodości, wymagajace czasu. Z pewnością jakością nie ustępuje wielkim winom 1-er Grand Cru Classé. W XVII wieku obszar dzisiejszej winnicy nazywany był Mont-Moytié, była to jednak nie tyle góra co nasyp grubego żwiru. Były to czasy ekspansji wielkich majątków takich jak Rauzan, Gruaud-Larose i Léoville, jeszcze przed podziałem.
Reputacja Léoville wzrosła znacznie, gdy właścicielem majątku został Blaise Alexandre de Gasq w związku z jego małżenstwem z Jeanne de Moytié w 1722 roku. Pan Gasq zmarł w 1769 roku pozostawiając majątek czworgu swoim spadkobiercom m.in. głowie rodziny Markizowi de Las Cases. Z jednej czwartej tego majątku powstało Château Léoville Barton. Od 1815 roku majątkiem władał Marszałek Polny Pierre-Jean de Las Cases. W 1840 roku został ponownie podzielony, z czego 2/3 pozostało w rękach Marszałka, 1/3 przekazał swojej siostrze Jeanne de Las Cases, która stworzyła Château Léoville Poyferré.
W 1855 roku wszystkie trzy winnice uzyskały status 2-me Cru. Po 1900 roku majątek sprzedano różnym bordoskim producentom wina, jednym z nich był Théoohile Skawinski (!), dyrektor generalny winnicy. Swoją część przekazał póżniej swemu zięciowi André Delon, który skupił w swoim ręku większość akcji winnicy. Obecnie winnicą zarządza kolejne pokolenie Delonów Jean-Hubert Delon, który przejął w 2000 roku zarządzanie winnicą po swym ojcu Michel Delon.
Château Leoville Las-Cases jest najbardziej na północ wysuniętą winnicą St-Julien, graniczącą już z Pauillac, z wielkimi Château Latour i Pichon Longueville. Z samego położenia możemy się już domyślać, jaki jest charakter tego wina. Ceny Leoville Las-Cases często bywają wyższe niż te z 1-er cru, co najlepiej świadczy o jakości wina.