w najogólniejszym sensie z. jest cechą związków chemicznych lub ich mieszanin (odorantów), polegającą na zdolności do pobudzania narządu węchu, czyli odgrywania roli bodźców wywołujących wrażenia węchowe; wyrażenie zarezerwowane wyłącznie dla wrażeń węchowych postrzeganych przez nos, w odróżnieniu od aromatu postrzeganego również podniebieniem (węch); zapach może być zarówno dobry, jak i
zapach pieczonego mięsa, aromat trzeciorzędny, z serii zwierzęcej (aromaty zwierzęce); obecny w winach dojrzewających, szczególnie w pinot noir w swym apogeum
zespół aromatów powstałych podczas ewolucji wina w trakcie procesów élevage i starzenia w butelce, w potocznym sensie oznaczający przyjemny, charakterystyczny zapach wina; zasadniczo odnosi się do cech zapachu wina nalewanego z butelki, czyli mniej lub bardziej dojrzałego; technicznie należy do aromatów trzeciorzędnych, rozwijających się po fazie dojrzewania; zapach wina podczas
potocznie określa się tak zespół podstawowych zapachów młodych win poprzedzający bukiet; za a. uważa się młode wina o świeżym, prostym, owocowym, głównie odmianowym zapachu, zanim rozwiną się niuanse zapachowe związane z dojrzewaniem wina w butelce, określane jako bukiet; a. jest wrażeniem węchowym postrzeganym nosem i podniebieniem (retronasal, węch), dla większości
