(niem.) duża drewniana beczka o pojemności około 1200 l używana nad Renem w Niemczech; jeszcze większa to doppelstück (pojemność 2400 l), mniejsza – halbstück (600 l)
(fr.) baryłka o niesprecyzowanej pojemności do przechowywania i starzenia wina; często pojawia się na etykietach butelek w określeniu „elevé en fût de chêne” (czyli wino poddane procesowi élevage w dębowych beczkach); bordoska barrique ma pojemność 225 l (1/4 tonneau), beczka z cognac zawiera 350 l, burgundzka piece ma 228 l;
(fr.) duża, drewniana kadź lub beczka o niesprecyzowanej pojemności, zwykle 50–300 hl, służąca do powolnego starzenia wina; f. zawsze jednak jest większa niż barrique; w Alzacji ma pojemność 1000 l; w szerszym znaczeniu duża cysterna do transportu wina; tinaja; kwevri; muid
(ang.) duża beczka → bota, pipa, pipe
genialny wynalazek galijski, który zastąpił starożytne amfory w transporcie spożywczym; pojemniki, zwykle dębowe, różnej wielkości (istnieje ok. 160 rozmiarów, o najróżniejszych nazwach) do fermentowania, transportu, przechowywania, obecnie głównie do starzenia wina; z nowej dębowej b. przenikają do wina taniny i aromat wanilii; im b. mniejsza, tym efekt jest silniejszy; stare,
→ beczka, kadź
beczka (baryłka) o pojemności 225 l, 1/4 tonneau, służąca do winifikacji, obecnie głównie do starzenia wina; w różnych regionach beczki różnią się nieco pojemnością, bywa że i nazwą (baril, fût, tonneau); w Bordeaux mają pojemność 225 l, w Burgundii 228 l, w Beaujolais 215 l; światowym standardem jest b. bordoskie →
(hiszp.) odpowiednik barrique