wino nieco płaskie, pozbawione sprężystości; z. objawia się czasowym zanikiem cech wina, które przebywało w złych warunkach, po transporcie, po butelkowaniu, po filtracji, pakowaniu w zbyt niskiej temperaturze; aby odzyskać jakość, musi odpocząć, np. po podróży; czasami określa się tak wino, które osiągnęło już swój szczyt rozwoju, utraciło świeżość, wino,
(wł.) dosł. „stare”; wino starzone w dębie lub w butelce dłużej niż średnia dla danego trunku, chyba że stanowią o tym przepisy danej apelacji, np. jedyne apelacyjne wino z Basilicata – aglianico del Vulture może być etykietowane jako v. (starzone minimum 3 lata) lub jako riserva (starzone minimum 5 lat);
wino, którego charakter zmieniony jest przez czas, zasadniczo odnosi się do win wieloletnich, starzejących się w butelce po przebywaniu w beczce, zbliżonych do swego apogeum; wyrażenie mało precyzyjne, jeśli nie określi się typu wina; niektóre wina mogą być stare, w znaczeniu „dojrzałe”, już po roku, inne wykazują oznaki starzenia po
