delikatne określenie wina bardzo ściągającego, z zielną nutą, o przesadnej, tanicznej strukturze, wysokiej kwasowości, znacznej zawartości alkoholu i rustykalnym smaku; niekoniecznie nieprzyjemne, niekiedy pospolite i grubiańskie; wino dostarczające wrażenia ekstremalnej wytrawności na podniebieniu, niezbyt miłe pod względem smaku lub tekstury, niesprawiające przyjemności; w odniesieniu do aromatu także wino bez bukietu;
na ogół liche wino, któremu brak subtelności, delikatności, miękkości, twarde, ascetyczne, jeszcze bez rozwiniętego bukietu, introwertyczne; bez dominanty owocowej; zwykle wino młode i nierozwinięte, o wysokim stężeniu agresywnych tanin, alkoholu i kwasów, wino o niezrealizowanym potencjale; często s. jest młode wino z dębowej beczki, niezbyt przyjemne w piciu, ostre, mocno
przeciwieństwo wina dystyngowanego, wytwornego, wyrafinowanego, szlachetnego, rasowego; wino pospolite, marne, bez wdzięku, bez klasy, najczęściej mocno cierpkie i ściągające, bez zalet; nie należy mylić z prostym
cecha win powodująca uczucie obkurczenia się naczyń krwionośnych w jamie ustnej; jak większość wyrażeń degustacyjnych nie jest ono jednoznaczne; w najłagodniejszej formie może oznaczać wino o nieprzyjemnejdominancie kwasów i tanin, ze szczyptą agresywności, nieco gorzkie i zielone (jak niedojrzałe jabłko); na ogół jednak określa się tak wino surowe, pozbawione subtelności,
grubiańskie; pospolite; prostackie; wyrażenie negatywne
bardzo ostre, ściągające, taninowe wino, zwykle także o wysokiej zawartości alkoholu; wina n. mają tak dużo tanin, że jest mało prawdopodobne, by złagodniały z wiekiem; szorstkie; rustykalne
