symb. TCA; związek chemiczny będący wynikiem reakcji roztworu chloru użytego do bielenia korka z fenolem zawartym w każdym korku; stanowi on idealne pożywienie dla grzybów pleśniowych żyjących w korku, powodujących chorobę korkową objawiającą się zapachem pleśni i stęchlizny; od połowy lat 80. bieli się korki bez użycia chloru