Rias Baixas

rias baixas
Rias Baixas to jedna z części hiszpańskiej Galicji oraz coraz bardziej znana apelacja hiszpańskiego wina (inne galicyjskie apelacje to Ribeiro, Valdeoras, Ribera Sacra i Monterrei). Warto ją zwiedzić, choćby przy okazji podróży do Santiago de Compostela. Rias to odpowiednik norweskiego fiordu, jest to też nazwa pięknego, galicyjskiego zachodniego wybrzeża, gdzie możemy obejrzeć niezwykle piękne zachody słońca. Wiele tutejszych miejscowości jest nie tknięta pomysłami różnych organizatorów wypoczynku, nie została zeszpecona fatalną, turystyczną architekturą, jaką możemy spotkać np.na Costa Brava. Galicja jest najbardziej deszczowym regionem Hiszpanii, stąd i najbardziej zieloną jej częścią. Z tego też powodu w kuchni dominują ryby i owoce morza, do których podaje się głównie najlepsze tutejsze wino Albariño. Zresztą jak napisał pięknie o hiszpańskiej gastronomii H.V.Morton w swej książce „A Stranger in Spain”: „W świecie smutnej standaryzacji Hiszpania jest krajem gdzie każda prowincja jest jak nowa restauracja”. O zróżnicowaniu hiszpańskiej kuchni, którą turysta zna głównie z uproszczonej wersji paella czy gazpacho, zdecydowała przez wieki m.in. liczna grupa najeźdzców. Stąd Hiszpanie przyswoili sobie style kuchni wielu narodów, wykształcając także swoją własną.

Galicyjskie białe wina mimo bardzo długiej historii pojawiły się na europejskich rynkach dopiero kilkanaście lat temu. Albariño jest bez wątpienia jednym z najlepszych białych win hiszpańskich, podobnie zresztą jak w Portugalii. Jest dosyć trwałe, nie traci swoich walorów nawet 4-5 lat po zbiorze. Ma intensywny, atrakcyjny aromat cytrusów i owoców tropikalnych (cytryna, limonka, mango, maracuja). Jest dobrze zbudowane, dobrej kwasowości, orzeźwiające. Owoce Albariño są dość małe, okrągłe, złotawo-różowe, gdy są dojrzałe. Najbardziej znane jest oczywiście jako czyste, odmianowe. Miesza się je też z równie aromatyczną odmianą Loureira i Treixadura, które czynią wina bardziej miękkimi, o niższej kwasowości. Albariño przywędrowało do Galicji wraz z mnichami z Niemiec w okresie pielgrzymek do Santiago de Compostela. Przez niektórych porównywana jest do niemieckiego Rieslinga. Winorośl prowadzi się tu tradycyjnie na pergolach, co umożliwia dobre wentylowanie gron, biorąc pod uwagę ilość deszczów i mgieł, które mają skłonność do grzybicy. Granitowe słupy po których prowadzi się winorośl są tu bardzo powszechne, trwałe i umożliwiały, przynajmniej do niedawna,  wykorzystanie niewielkich działek także do innych upraw.

Galicyjczycy wywodzą się od jednego z najstarszych ludów europejskich – Celtów, są niezmiernie dumni ze swojego języka i kultury.

Rias Baixas na południu, przez rzekę Mino graniczy z portugalskim winiarskim regionem Vinho Verde.