Chateauneuf-du-Pape

Interesujące miasteczko z dominującymi nad nim ruinami, będącego w XIV wieku letnią rezydencją papieży awiniońskich. Jak pamiętamy, Filip Piękny, wnuk Ludwika Świętego, przyłączył do Francji Lyon, Lille i Szampanię. Skutecznie walczył z równie wojowniczym jak on papieżem Bonifacym VIII. Uzyskawszy wpływy w Kurii rzymskiej oraz części zwaśnionej arystokracji rzymskiej spowodował, że na trwającej jedenaście miesięcy konklawe w Perugii, po śmierci Benedykta XI, papieżem wybrano Raymunda Bertranda de Got, Gaskończyka, arcybiskupa Bordeaux.. To on, papież Klemens V, po kilku latach wahania przeniósł stolicę apostolską wraz z Kurią liczącą cztery tysiące urzędników, do Awinionu, niewielkiego miasteczka nad Rodanem, które było nią przez kilkadziesiąt lat. ( to od Klemensa V wzięło nazwę znakomite wino z Pessac Leognan – Chateau Pape Clement). Do Awinionu przybył w 1309 roku i polecił zakładać winnice, ale dopiero jego następca papież Jan XXII spowodował rozwój papieskich winnic w Chateauneuf du Pape. Jeszcze w XVIII wieku tutejsze wina znane były jako wina awiniońskie. Z zamku papieskiego, niestety, zostały dziś tylko żałosne ruiny, tym niemniej ze wzgórza rozciąga się piękny widok na miasteczko i okoliczne winnice.  Dopiero w  XIX wieku zaczęto określać je jako Chateauneuf-du-Pape! Podczas rewolucji francuskiej, miedzy rokiem 1790 a 1793 przechrzczono je na Châteauneuf d’Avignon. Oficjalnie do 1893 roku nazywało się Châteauneuf – Calcernier. Jak większość winnic w drugiej połowie XIX wieku, nie ominęła ich phylloxera.

Te wina, które zawierają relatywnie dużo grenache, są dosyć lekkie i pije się je po roku lub dwóch. Są jednak producenci, którzy wytwarzają klasyczne, ciemne, głębokie Chateauneuf-du-Pape, każdy używa swojej własnej, wypróbowanej mieszanki składającej się nawet z 13 dozwolonych tutaj szczepów winnych. Są to (do wiadomości rozwiązujących krzyżówki) : grenache, clairette, syrah, mourvedre, picpoul, terret noir, counoise, picardan, muscardin, caccarese, cinsault,  rousanne i marsanne. Oczywiście, mało kto stosuje taki koktajl, ograniczając się zwykle do kilku szczepów. W zależności od zastosowanych gron, mamy do czynienia z winami mniej lub bardziej korzennymi, garbnikowymi, winami wymagającymi dłuższego lub krótszego dojrzewania. Podstawą jednak każdego tutejszego wina jest Grenache, Syrah, Mourvedre, Cinsault. Do najbardziej cenionych i znanych win tego regionu należą Domaine de Beaucastel, Chateau Fortia, Chateau Rayas, Chateau La Nerte, Le Vieux Télégraphe. W okolicy Chateauneuf-du-Pape jest około 300 winnic. Jest chyba najbardziej znanym u nas czerwonym winem z południowej części Côtes du Rhône.  Na etykietach i butelkach win można znaleźć średniowieczny herb papieski. Używać go mogą wyłącznie właściciele winnic. Klasyczne Chateauneuf du Pape nadaje się do posiłku dopiero kiedy ma trzy, cztery lata. Chateauneuf jest trunkiem mocnym, rozgrzewajacym, ciemnym, o pieprzowo-cynamonowm aromacie.  Zawiera sporo alkoholu, zwykle 13-14 procent. Swoją moc, kolor i wszystkie charakterystyczne cechy zawdzięcza przede wszystkim niezwykłej glebie, a właściwie grubej warstwie otoczaków, które nagrzewając się za dnia, oddają ciepło w nocy, dogrzewając winogrona. Czyni je to dojrzalszymi niż te, które rosną na żyżniejszej glebie. Znakomite do dojrzałych serów, dziczyzny lub zwykłego steku.

Stosunkowo rzadkim winem (tylko około 3% produkcji) jest biały Châteauneuf-du-Pape, zawsze full body, ekstraktywny, o małej kwasowości i złotawym kolorze. Najlepsze mają smak i aromat melonów z akcentami kwiatowymi. Wytwarza się go z wielu szczepów, w tym z Grenache Blanc, Roussanne i Clairette. Temperatura podawania 8-10 stopni Celsjusza, znakomicie nadaje sie do pasztetu z zająca, ryb w sosach, skorupiaków i owoców morza.