Cognac / Pineau des Charentes

Pineau des Charantes lub Pineau Charantais należy do tzw. win likierowych. Produkuje się je na bazie koniaku, dlatego zawsze się z nim kojarzy. Ma wysoki, zbliżony do wermuthu, poziom alkohololu, od 16 do 22 %, zwykle jednak między 17 a 18%. Tworzy się je przez dodanie spirytusu winnego, zwykle z ostatniego roku, wprost ze zbiorników, do rozpoczynającego fermentację moszczu. Niektórzy producenci mieszają moszcz ze starym koniakiem. Jest słodkie, przyjemne, o szczególnym charakterze. Bywają białe lub lekko różowe. Jest to produkt bardziej wysokiej klasy rzemiosła niż wielkiego biznesu w regionie Cognac.

Zwykle Pineau dojrzewa w dębie z Limousin od zbioru aż do lipca następnego roku. Vieux musi spędzić w beczce przynajmniej pięć lat. Extra Vieux jeszcze dłużej. Czas spędzony w beczce zapewnia Pineau pełną równowagę między alkoholem, słodyczą i kwasowością. Często dojrzewają w połowie w barrique (dębowe beczki 225 litrowe), w połowie w klasycznych tonneau (900 litrów).

Białe Pineau tworzy się z takich odmian jak Sain Emilion, Folle Blanche i Colombard, różowe z Malbec, Merlot, Cabernet Franc i Cabernet Sauvignon. Różowe wymaga krótszego leżakowania i najczęściej podaje się jako aperitif. Zbiór winogron do produkcji Pineau jest trudniejszy niż do koniaku, muszą być zbierane póżniej, gdy są bardzo dojrzałe.

Historia Pineau z Charantes sięga roku 1589, kiedy na tron francuski wstąpił Henryk IV. Jak mówi legenda, winiarz z miejscowości Burie przez przypadek wlał moszcz do beczki, w której znajdowała się niewielka ilość spirytusu winnego. Zapomniał o tym. Po kilku latach, w okresie obfitych zbiorów, poszukując pustych beczek odkrył , że jedna z nich zawiera to, co dziś znamy jako Pineau des Charantes.

Odpowiednikiem Pineau w Gaskonii, ojczyżnie armaniaku, jest Floc de Gascogne. Oba te trunki pija się mocno schłodzone, w tulipanowych kieliszkach, w temperaturze 5-6 stopni Celsjusza. Podaje sie je zwykle jako aperitif przed posiłkiem, do koktajli a także jako wino deserowe