10 win czwartej klasy

CHATEAU TALBOT
St-Julien. Od 1917 roku, trzecie już pokolenie rodziny Cordier zarządza Château. Po śmierci ojca w 1993 roku winnicę odziedziczyły córki Lorraine Rustmann i Nancy Bignon. Posiadłością zarządzają Nancy Bignon i Thierry Rustmann. Nazwa winnicy pochodzi od angielskiego żołnierza Konstabla Talbot pokonanego w bitwie pod Castillon w 1453 roku. 100 hektarów czerwonej winorośli i 6 białej w gminie Saint Julien. Wino fermentuje i dojrzewa zarówno w stali jak i w dębowych barriques (40-50% nowych każdego roku), w piwnicach o kontrolowanej temperaturze. Około 50% produkcji wychodzi pod drugą etykietą \”Connétable de Talbot\”. W Château produkuje się jedne z najstarszych białych win w Médoc – Blanc Caillou (86% Sauvignon Blanc i 14% Semillon).

CHATEAU BRANAIRE-DUCRU
St-Julien. Jest sąsiadem tak znamienitych winnic jak Château Beychevelle, Château Ducru-Beaucaillou i Château Gruaud-Larose. Na 50 hektarach wytwarza sie tu 22 tysiące skrzynek wina, w tym 15 tysięcy Branaire-Ducru. 70% upraw stanowi Cabernet Sauvignon, 22% Merlot, 5% Cabernet Franc i 3% Petit Verdot. Winnica ma stosunkowo niską wydajność. Jest to spowodowane m.in wysokim, przeciętnym wiekiem winorośli (35 lat – 2004r.) oraz żwirowatą glebą. Aby ograniczyć zbiór między rzędami winorośli sadzi sie także trawę, zmusza to winorośl do rozwijania głębokiego ukorzenienia. W Branaire Ducru zastosowano jako u jednych z pierwszych,nowoczesny, grawitacyjny system przepompowywania wina, w miejsce pomp mechanicznych. Fermentacja ma miejsce w kontrolowanej temperaturze, w różnej wielkości stalowych zbiornikach. Różnej wielkości zbiorniki fermentacyjne pozwalają na tworzenie wina z różnych, indywidualnych części winnicy. Wino dojrzewa w 50% w nowym dębie.Klarowanie wina następuje w sposób tradycyjny, białkiem kurzym. Pierwotnie Château Branaire-Ducru było częścią Château Beychevelle. W 1680 roku posiadłość nabył Jean Jean – Baptiste Braneyre, z czase stała się znana jako Chateau Branaire. Przez ponad wiek majątek był własnością różnych członków rodziny de Luc . Podczas Rewolucji Francuskiej kilku członków rodziny zostało aresztowanych. To w tym czasie zmieniono nazwisko na Duluc. W rękach rodziny Duluc winnica pozostawała do roku 1875, kiedy jej właścicielem został Gustaw Ducru. Teraz bardziej zrozumiała staje sie złożona nazwa na etykiecie wina: Château Branaire (Duluc-Ducru). W 1919 Château zakupił Jeani – Michel Tapie. Nowoczesna era dla Chateau Branaire – Ducru zaczęła się w 1988, kiedy posiadłość nabył rodzina Maroteaux. Chateau Branaire – Ducru jest winem o eleganckim, subtelnym stylu, chociaż nie brakuje mu siły i struktury. Mimo, że jest winem dość owocowym, mocna struktura i siła pozwala mu na pokazanie swej prawdziwej natury nawet dopiero po dziesięciu latach. Serwować do grilowanego mięsa i dziczyzny. Drugie wino – Château Duluc stanowi około 1/3 produkcji. Najlepsze do 5 lat.

CHATEAU POUGET
Margaux-Cantenac. Obecnym właścicielem château jest Pierre Guillemet. W 10 hektarowej winnicy wytwarza się około 4500 skrzynek wina. Zestawione jest w proporcji: CS66%, Merlot 30% i Cabernet Franc 4%. Druga etykieta: Chateau Latour Massac. Do tych samych właścicieli należy także Château Boyd Cantenac (3me cru 1855), także Margaux. Wino z tej winnicy jest winifikowane i dorzewane w Château Pouget. Dawniej winnica należała do mnichów z Cantenac, którzy ponoć serwowali je samemu kardynałowi Richelieu. Wino trudno dostępne, ponieważ sprzedawane jest tylko przez jedną firmę, głównie odbiorcom prywatnym we Francji.

CHATEAU DUHART-MILLON
Pauillac. To znane Château od 1962 roku należy do Domaines Barons de Rothschild, tych z Lafite. Oprócz Château Lafite (Pauillac) do ich majątku należą znamienite Château l’Evangile (Pomerol) i Château Rieussec (Sauternes). Château Duhart-Milon jest jednym z niewielu winnic sklasyfikowanych w 1855 roku nie posiadających prawdziwego château. Faktycznie wino produkuje sie w obszernym magazynie przy drodze do Pauillac. Nie ma to większego wpływu na wysoką jakość wina. To jedyne 4me cru z Pauillac nie miało w XX wieku szczęścia do właścicieli. W ciągu ćwierćwiecza przeszło przez ręce pięciu właścicieli. Brak ciągłości spowodował upadek winnicy. Od czasu przejęcia jej przez rodzinę Rothschildów standard win z tej winnicy w latach 60-tych i 70-tych zdecydowanie się poprawił. Od ponad 20 lat wina z Duhart Milon są wysokiej jakości. W tym czasie całkowicie wymieniono krzewy winorośli. Dziś obsadzona jest Cabernet Sauvignon w 65%, Merlotem w 30% i Cabernet Franc w 5%. Mniej więcej 50% win butelkuje sie pod pierwszą etykietą, reszta sprzedawana jest jako drugie wino Moulin de Duhart lub jako zwykły Pauillac.

CHATEAU BEYCHEVELLE
St-Julien. Kupaż 62% Cabernet Sauvignon, 31% Merlot, 5% Cabernet Franc, 2% Petit Verdot. Średni wiek winorośli (2002 rok) – 30 lat. Produkcja: 20 000 – 24 000 skrzynek, druga etykieta Amiral de Beychevelle (15 000 -20 000 skrzynek). Zbiór w 100% ręczny, dojrzewanie przez 18 miesięcy w barriques (50% nowych). Ciemnorubinowa suknia, bogaty aromat, skoncentrowany owoc. Leży w południowej części AOC Saint-Julien. Potencjał starzenia: 15-45 lat. Beychevelle nazywane jest często Wersalem Médoc, z uwagi na splendor Château i jego ogrodów. Za Henryka III Beychevelle było lennem książąt de Epernon. Największym szacunkiem i respektem cieszył się książę Jean-Louis Nogaret de la Valette, admirał i gubernator Guyenne. Jak mówi legenda, wszystkie statki przepływające przed zamkiem opuszczały żagle na znak hołdu, lojalności i wierności. Stąd nazwa i emblemat Château Beychevelle (fr.baisse-voille – opuszczać żagle). Zamek zbudowano w XVII wieku, przebudowany został przez markiza Brassier w 1757 roku i powiększony przez rodzinę Heine w końcu wieku XIX. W 2004 roku powierzchnia winnic Beychevelle wynosiła ponad 73 hektary w Saint-Julien i prawie 13 hektarów w Haut-Médoc.

CHATEAU LA TOUR-CARNET
Haut-Médoc-Saint Lorent. Château należy do jednych z piękniejszych w Médoc, jego właścicielką do niedawna była Marie-Claire Pèlegrin, która odziedziczyła je po swoim ojcu Louis Lipschitz, bordoskim armatorze. Od 2000 roku należala do grupy William Pitters z Bordeaux Bernarda Magrez, znaczącej firmy branży alkoholowej. 15 lutego 2005 roku William Pitters została przejęta przez francuska grupę Marie Brizard. Były właściciel chce się skupić na swoim holdingu winiarskim, do którego należy La Tour Carnet, Château Pape-Clément (Graves Cru Classé), Château Fombrauge (St-Emilion), Prieuré Malesan z Blaye. Wydaje się, że Bernard Magrez zrobi z Château La Tour Carnet wizytówkę swej firmy. Château swoje początki wywodzi aż z XI wieku, kiedy było zamkiem obronnym. Po czasach panowania angielskiego, od mniej więcej XV wieku, posiadłość przekształca się w winnicę. Głównie eksportuje wina do północnej Europy, szczególnie Holandii. W czasie Rewolucji Francuskiej Château przeszło w ręce szwedzkiego négociant Charlesa de Luetkensa.

CHATEAU PRIEURE-LICHINE
Margaux-Cantenac. Pierwotnie Château Le Prieuré. To duża winnica w Margaux, składająca się z około 40 parceli w całej apelacji. W 1951 roku Château zakupił znany bordoski znawca i propagator wina, twórca \”Przewodnika po winach i winnicach Francji\” – Alexis Lichine. Zainwestował w winnicę i modernizację techniczną piwnic niemałe pieniądze. Zmarł w 1989 roku a winnicę prowadzi jego syn Sacha przy pomocy konsultanta – guru enologów, Michela Rolanda. Prieuré-Lichine ma 68 hektarów winnic, wino jest typową medokańską mieszanką, zestawione w 55% z Cabernet Sauvignon, w 40% z Merlota, w 3% z Petit Verdot i w 2% z Cabernet Franc. Wino dojrzewa w barriques przez 18 miesięcy (40% nowych). Dzięki wysokiej zawartości Merlota wina jest dość giętkie, przyjazne, ale i eleganckie. W najlepszych latach jest niezwykle perfumowane, o mocnej strukturze oraz ma piękną owocową paletę.

CHATEAU SAINT-PIERRE
St-Julien. Château leży w sercu St-Julien, małej gminy na lewym brzegu Girondy, na południe od Pauillac. Wytwarza zaledwie 5000 skrzynek wina zestawionego w 63% z Cabernet Sauvignon, 20% Merlota, 15% Cabernet Franc i 2% Petit Verdot. Począwszy od XVII wieku majątek Saint-Pierre przez lata uległ podziałom, został rozproszony pośród wielu właścicieli. W 1982 roku Henri Martin wraz ze swoim zięciem Jean-Louis Triaud postanowili odtworzyć winnicę, château i jego nazwę. Przywrócili mu jego dawną wielkość. Saint-Pierre ma zawsze głęboki kolor, jest soczysty, dojrzały, bogaty, okrągły, z pełnym finiszem. Znakomity do wieprzowiny i cielęciny. Polecają je nawet do kurczaka.

CHATEAU MARQUIS-DE-TERME
Margaux. Poprzez małżeństwo, Francois de Péguilhan, Marquis de Terme został właścicielem winnicy i odtąd nosi jego nazwisko. Rewolucja Francuska doprowadziła do upadku winnicy. Odtąd miała kilku właścicieli. Przez cały wiek XIX, aż do kryzysu w roku 1929, właścicielami winnicy była rodzina Feuillera. Kłopoty finansowe po kryzysie 1929 roku zmusiły rodzinę do jej sprzedaży. W 1935 roku właścicielem został pochodzący z Oranu w Algierii, Pierre Sénéclauze, ojciec obecnych właścicieli.

CHATEAU LAFON-ROCHET
St-Estephe. Początki winnicy sięgają połowy XVII wieku. W 1650 roku Antoinette de Guillemotte wniosła jako posag majątek \”Rochette\” swemu mężowi Pierre de Lafon, radnemu w Parlamencie Bordeaux. Wkrótce majątek zmienił nazwę na Château Lafon-Rochet. Château pozostawało w rękach rodziny Lafon jeszcze długo po Rewolucji Francuskiej. Reputacja winnicy sprawiła, że w 1855 roku została uwzględniona w klasyfikacji w 1855 roku wśród winnic 4 klasy, jako jedna z pięciu winnic z Saint-Estephe. W 1880 roku zmarła Madame Lafon de Camarsac, odtąd majątek przechodził przez wiele rąk, tracąc swą reputację. Sytuacja uległa zmianie dopiero w 1959 roku, kiedy Château zakupił producent koniaku, Guy Tesseron. Od tej pory, powoli, ale zdecydowanie odzyskuje swą reputację. Lafon Rochet produkuje wina bardzo przyjemne, intensywne, mięsiste, o delikatnym bukiecie, z lekko paloną beczką, pięknie zrównoważone. Doskonale wyrażaja kwintesencję Cabernet Sauvignon z delikatnymi, szlachetnymi taninami. Jest to jedno z najlepiej starzejących się win z Saint-Estephe. W zależności od rocznika, Parker ocenia je od 88 do 93 punktów. W winnicy uprawia sie 55% Cabernet Sauvignon, 40% Merlot i 5% Cabernet Franc. Winnica ma powierzchnię około 40 hektarów, sąsiaduje z Château Cos d’Estournel i Château Lafite Rothschild. Winorośl rośnie na żwirowatej glebie o wapiennym podłożu. Przeciętny wiek winorośli – około 30 lat (2005). Winogrona zbiera się ręcznie. Wino dojrzewa od 15-20 miesięcy, w zależnośco od roku, w 40% nowych beczkach. Wino klaruje się przed butelkowaniem kurzym białkiem.