Mendoza

To kraj słońca i dobrego wina, z monumentalnymi szczytami Południowej Ameryki: Aconcagua (6962 mn.p.m.) i Tupungato (6804 m n.p.m). Około 90% win argentyńskich pochodzi z Mendozy.

Prowincja  wielkości  prawie połowy Polski, której większość powierzchni ma ponad 1000 metrów npm. Ta cecha praktycznie determinuje wszelką działalność na tym terenie, w tym i winiarstwo. 151 tysięcy km kwadratowych powierzchni z panoramą naturalnych atrakcji: rzek, dolin, kanionów, wydm, drzew oraz stworzonych przez człowieka kanałów irygacyjnych,bez których nie byłby możliwy rozwój winiarstwa i w ogóle rolnictwa. Przed przybyciem Hiszpanów tereny te zamieszkiwali pierwotni mieszkańcy tych ziem Huarpowie. Dzisiaj prowincja Mendozy opiera się o trzy filary: górnictwo, przemysł naftowy i rolnictwo. W ostatnich czasach w rolnictwie na plan pierwszy wysuwa się winiarstwo z ponad 1200 winnicami i 150 tysiącami hektarów winnic. Mendoza jest centrum winiarstwa Ameryki Łacińskiej. Najlepsze winnice Mendozy leżą na wysokościach między 915 a 1525 metrów npm. Wraz ze wzrostem wysokości średnia temperatura obniża się o 1C na każde 100 metrów.

Mendoza ma typową dla górskiego klimatu dużą rozpiętość temperatur między dniem a nocą. Pozwala to na stopniowe dojrzewanie winogron czyniąc je w pełni dojrzałymi, z miękkimi, słodkimi taninami. Wzrost i wydajność winorośli jest w sposób natuarny kontrolowany poprzez niską zawartość materiału organicznego w glebie, która zawiera głównie aluwialną glinę, piasek i skałę. Winorośl musi szukać wody bardzo głęboko w skalnym podłożu. Mendoza ma ponadto inną, unikalną cechę klimatu pustynnego, z bardzo niskimi opadami, średnio 200 mm rocznie. Nie ma więc wątpliwości, że bez sztucznego nawadniania nie ma tu możliwości racjonalnej uprawy winorośli. Życiodajna, czysta woda pochodzi oczywiście z andyjskich terenów górskich. System kanałów irygacyjnych często ma swe korzenie w prekolumbijskim, inkaskim imperium. Kanały te są najważniejszym narzędziem kontroli wzrostu winorośli a inteligentne, ostrożne jego stosowanie daje oczekiwane rezultaty. W tym regionie, w odróżnieniu od wielu regionów winiarskich na świecie, Matka Natura sama niewiele mogłaby zdziałać. Człowiek jest tu niezbędny. Mendoza jest krajem imigrantów. W XIX wieku przybywali tu imigranci z Włoch, Anglii, Hiszpanii, Rosji. Pierwszy Malbec z Bordeaux posadzono tu w 1860 roku. Znalazł tu swój idealny terroir.

LUJAN DE CUYO
Jest wysoko położonym podregionem Mendozy, znanym z najwyższej jakości Malbec. Najbardziej spektakularną winnicą jest tutaj Catena Zapata, założona przed ponad stu laty przez emigranta z włoskiego Marche, Nicola Catena. Dziś do spadkobierców Nicola Catena, należą winnice położone w Maipu, San Carlos Lujan de Cuyo i Tupungato o powierzchni 425 hektarów. Stworzyli oni winnicę, która uważana jest za jedną z najpiękniejszych na świecie! Inspirowana jest piramidami prekolumbijskich Majów. Parker ocenia te wina zawsze powyżej 90 punktów. Do innych, nie mniej znakomitych producentów należą: Alta Vista, Fabre Montmayou (najwyższej klasy Malbec), Norton, Bodegas Weinert.

TUPUNGATO
Jest najwyższym i najbardziej na zachód położonym podregionem Mendozy. Faworytem tych ziem jest oczywiście Chardonnay, ale uprawia się tu także Cabernet Sauvignon i Malbec. Region jest suchy, ale dobrze zmeliorowany, zasilany wodą z Andów. Do najbardziej znanych producentów należy Bodega Salentein. W Tupungato mocno rozwija się Penaflor (Trapiche).