Argentyna

Argentyna, kraj ośmiokrotnie większy od Polski, był i jest jednym z największych światowych producentów wina. Producentów i głównie konsumentów swojej produkcji. W latach sześćdziesiątych i początkach lat siedemdziesiątych, kiedy spożycie wina w Anglii wynosiło około 3 litrów wina per capita, w Argentynie wypijano ich około 90 litrów na głowę. Oczywiście było to w ogromnej większości pospolite wino stołowe, tym niemniej brzmi to imponująco (a może nie). Na skutek hiperinflacji związanej z poważnym kryzysem ekonomicznym, na początku lat dziewięćdziesiątych spożycie wina w Argentynie spadło do około 50 litrów na głowę. To stało się przyczyną szukania odbiorców wina poza własnym krajem oraz wzrostu jakości wina. Pod uprawą winorośli znajduje się ponad 200 000 ha ziemi.

W latach dziewięćdziesiątych około 50 procent upraw stanowiły odmiany o skórce różowej (głównie Criolla i Cereza), nadające się jednak tylko do wyrobu pospolitych, tanich, białych win stołowych. Około 30% stanowiły odmiany białe i około 20% odmiany czerwone. Wśród czerwonych odmian przeważał zawsze Malbec, najpopularniesze wino Argentyny. Niestety, odmiana ta nie cieszy się na świecie wielką popularnością (W Europie najbardziej znane jest czarne wino z Cahors). W Argentynie obszar upraw tej winorośli skurczył się z 50 000 hektarów w latach 60-tych, do około 10 000 hektarów w latach 90-tych.

ARGENTYNA – REGIONY WINIARSKIE
W Argentynie winorośl uprawia się mniej więcej  między 25º a 42º szerokości geograficznej.  Zaczynając od północy w kierunku południowym są to: Salta, Catamarca, La Rioja, San Juan, Mendoza, Neuquén i Rio Negro.

SALTA I CATAMARCA
Ten północny region położony na 25º szerokości geograficznej i wysokości 1500 m npm. Naturalną granicą obu dolin jest łańcuch górski Calatasta i Aconquija. W regionie tym uprawia się także oliwki i tytoń. Średnie temperatury roczne tego regiony wynoszą 18ºC. Głównym winiarskim terytorium jest tu Cafayate, Santa Maria i Colomé. Winorośl pokrywa ponad 4000 hektarów(2004) tego regionu. Najszerzej uprawianym szczepem regionu jest  Torrontés, Cabernet Sauvignon i Malbec.

LA RIOJA i SAN JUAN
Prowincja La Rioja leży na wysokości 935 – 1170 m npm. Doliny Famatina leżą między górskimi łańcuchami Aconquija i Velasco. Średnie temperatury roczne wynoszą 18ºC. Winorośl pokrywa obszar około 7000 hektarów (2004). Jest to głównie Torrontés Riojano, ale coraz więcej jest  Syrah. Główne ośrodki winiarskie La Rioja to Chilecito, Nonogasta i Anquinan. Region produkuje znaczące ilości przeciętnego wina, głównie na potrzeby lokalnego rynku.

Prowincja San Juan, to winnice położone w dolinach Tulum, Pedernal i Ullum. Tulum Valley położona jest między Andami a łańcuchem Pie de Palo, na lewym brzegu rzeki San Juan. Średnia wysokość – 630 metrów n.p.m.Średnia temperatura roczna – 17ºC.

MENDOZA
Epicentrum argentyńskiego winiarstwa, kilkaset kilometrów od stolicy Chile – Santiago, odzielonej od Mendozy łańcuchem Andów i najwyższym szczytem kontynentu Aconcagua. Tu produkuje się 80% wina w całej Argentynie i 50% win całej Ameryki Południowej. Producenci tacy jak Luigi Bosca, Etchart, Finca Flichman, Bodegas Lurton, Norton, Catena i Weinert robią znakomite Cabernety, Merlot i Chardonnay, z robiącymi wrażenie Syrah i Malbec. Inwestuje tu wiele znaczących, europejskich firm winiarskich (np. Masi Agricola z włoskiego Veneto), a nawet z sąsiedniego Chile.

NEUQUEN I RIO SEGRO
W tym południowym, chłodnym klimacie uprawia się odpowiednie dla niego odmiany takie jak Sauvignon Blanc, Pinot Noir, ale takze Merlot, Semilloni Riesling Rio Negro uważane jest za bardzo obiecujący region winiarski Argentyny. Produkuje sie tu znakomite wina musujące we współpracy z najlepszymi domami szampańskimi. Rio Negro leży w północnej części dzikiej Patagonii i znane jest przede wszystkim jako duży producent owoców, głównie jabłek i winogron stołowych. Najpoważniejszą winnicą regionu jest Humberto Canale założoną w 1913 roku, z ambicją tworzenia win wysokiej jakości a nie ilości.

ARGENTYNA – ODMIANY WINOROŚLI
Najbardziej rozpowszechnioną odmianą jest Malbec, stanowi on około 75% upraw win czerwonych (2004). Ponadto uprawia sie tu dziesiątki odmian, wśród których są również  Merlot, Cabernet Sauvignon, Pinot Noir, Syrah, Cabernet Franc, Nebbiolo, Lambrusco, Barbera, Sangioveto (Sangiovese) i Petit Verdot. Wśród białych są Chardonnay, Chenin Blanc, Sauvignon, Sémillon, Pinot Grigio, Riesling, Pedro Ximénez, Muscatel i Ugni Blanc.  Przepisy w Argentynie nie są tak rygorystyczne jak w Europie, stąd  zmiana jakości win postępuje dosyć wolno. Jednak ogromny potencjał winiarski Argentyny, ogromne obszary odpowiednie do winiarstwa i sprzyjający klimat coraz bardziej przyciąga kapitał oraz winiarzy zagranicznych. Dla przyszłości winiarstwa Argentyny najbardziej obiecujące są Torrontés i Malbec, odmiany które w Argentynie znalazły lepsze warunki rozwoju niż w Europie. Torrontés jest białym, o unikalnym stylu winem, ziemistym zapachu, perfumowanym, bogatym, owocowym, żywym, pełnym ciała, prawdopodobnie pochodzącym z hiszpańskiej Galicji.

Czerwona odmiana  Malbec, w Europie znana także jako Auxerrois lub Cot, z której robi się cenione przez niektórych, niezwykle ekstraktywne Cahors (mołdawski Kagor nie ma nic wspólnego z oryginałem poza nazwą), w Argentynie znalazła niezwykle sprzyjające warunki rozwoju. We Francji  był jeszcze niezwykle popularny z pięćdziesiąt lat temu. Zainteresowanie nim osłabło z uwagi na to, ze odmiana ta jest niezwykle podatna na pleśń, mróz i gnicie. To czarne wino nie ma specjalnie dużego potencjału starzenia. Argentyńskie Malbec są dosyć złożone już jako młode, można je także pić jako młode, ale nieżle się starzeją przez kolejne kilka lat. Mają smak czerwonych owoców, zapach lukrecji i przypraw.

Mimo, że winiarstwo argentyńskie jest mocno zdystansowane od nowoczesnych rynkowych trendów (m.in.wysoka wydajność sięgająca nawet 300 kwintali z haktara), powoli wszystko zaczyna zmieniać się na lepsze. Trzeba jednak sobie uzmysłowić, że do niedawna zaledwie 2% win argentyńskich przeznaczone było na eksport.  Dziś większość winiarzy wydaje się być przekonana, że tylko niższa produkcja i wyższa jakość może przynieść pozytywne rezultaty.

Historia argentyńskiego wina swój początek ma w połowie XVI wieku wraz z konkwistą hiszpańską. Pierwsze winnice powstały w Mondays i San Juan. Winorośl sprowadzano głównie z Peru i Meksyku. Wraz z kolejnymi emigrantami z Włoch i  Hiszpanii ilość winnic zaczęła wzrastać. Zapotrzebowanie na wino w zrosło wraz nadejściem kolei żelaznej, która połączyła interior ze stolicą i Oceanem Atlantyckim.

Pierwsze wino w Argentynie wyprodukowano już w 1554 roku. Winnice rozciągają się u podnóża Andów od Salta na północy aż do Rio Negro w Patagonii. W środku jest oczywiście Mendoza, u stóp Aconcagua, stolica argentyńskiego wina. Winnice argentyńskie  nawadniane są czystą, bogatą w minerały wodą  pochodzącą z pobliskich Andów.  Śpiący olbrzym przemysłu winiarskiego, którym obwołał go Wine Spectator (wrzesień 1996), powoli zaczyna zajmować swoje miejsce w światowym winiarstwie.