FESTUS Wine & Spirits since 1996 - sklep z winem

FESTUS - sklep z winami - importer win oraz alkoholi mocnych

botrytis cinerea

mikroskopijny grzyb atakujący winogrona, w warunkach wilgotnego klimatu powodujący powstanie tzw. szlachetnej pleśni; wpływa na zwiększenie stężenia cukrów i kwasów w gronach oraz charakterystycznego smaku i bukietu w takich winach, jak: sauternes, barsac, tokaj, montbazillac, quarts-de-chaume, bonnezeaux, vouvray, coteaux du Layon (Dolina Loary), niemieckich i austriackich beerenauslese czy trockenbeerenauslese; wina takie mają wspaniały, zachwycający miodowomorelowy aromatsmak; przy niesprzyjających warunkach pogodowych, gdy nie ma wystarczającej różnicy temperatur umożliwiających powstanie mgły, tak potrzebnej dla rozwoju szlachetnej pleśni, mglistych nocy i słonecznych dni, powstaje likierowe wino bez specyficznej charakterystyki smakowej i aromatycznej, stąd tak mało wielkich roczników, np. sauternes; powoduje również szarą pleśń; czy na owocach rozwinie się szlachetna czy szara pleśń zależy od wielu czynników, w tym wilgotności, temperatury, grubości skórek i odmiany winogron → zbotrytyzowanebotrytis cinerea, passerilage, appassimentopassito

ziemniak

aromat roślinny; za zapach skórek od ziemniaków zwykle wini się jeden z najsilniejszych kwasów organicznych, kwas trójchlorooctowy (TCA), pochodny kwasu octowego; obecnie uważa się, że pochodzi od geosminy wytwarzanej przez różne mikroorganizmy, związku odpowiedzialnego m.in. za ziemisty zapach buraków, specyficzny zapach powietrza po ulewie, która nastąpiła po gorącym dniu, zapach stęchłej wody, a nawet zapach karpia; w winach pochodzi od pleśni, w tym botrytis cinerea; jest ewidentną wadą wina i z czasem ustępuje, ale w przypadku win do szybkiego spożycia wada ta eliminuje trunek całkowicie; korkowe; brettanomyces; ziemiste; terroir

zbotrytyzowane

określenie winogron lub zbioru porażonego szlachetną pleśnią (botrytis cinerea); szczególnie podatny jest węgierski furmint (tokaj), riesling i gewürztraminer (w Niemczech i Alzacji) oraz sémillon (sauternes);passerilage; appassimento; passito

wino białe

wino, którego kolor nie zawiera barwy czerwonej ani różowej; jego suknia może zmieniać się od niemal bezbarwnej do żółtozłotej, bursztynowej lub koloru karmelu; powstaje z białych odmian winorośli, zwykle z odcieniem zieleni, żółci lub różowego koloru, może powstać także z gron czerwonych o białym miąższu (np. pinot noir); charakteryzuje się smakiem i aromatem od ostrego po niezwykle soczysty, pociągający i egzotyczny; jeśli w.b. mają wyraźnie zielonkawy odcień, prawdopodobnie wytworzono je z winogron zebranych przed osiągnięciem przez nie pełnej dojrzałości: nie jest to wada, ale można oczekiwać, że wina takie będą mieć wyższą kwasowość i spowodują uczucie cierpkości na podniebieniu; w niektórych winach jest to cecha naturalna i pożądana; białe wina o złotym odcieniu, ale jeszcze jasne, zwykle mają więcej ciała i prawdopodobnie leżakowały w dębowych beczkach lub na osadzie (sur lies); wina białe przedwcześnie dojrzałe lub utlenione przybierają brązową szatę i nudny wygląd; pierwszym krokiem do wytworzenia w.b. jest zmiażdżenie i wyciśnięcie soku z winogron, zwykle na prasie pneumatycznej; po odrzuceniu skórek i pestek następuje etap fermentacji; jest to jedyna różnica między białym a czerwonym winem (to maceruje się na moszczu); następny etap zależy od tego, czy producent zamierza uzyskać wino wytrawne czy mniej lub bardziej słodkie; w.b. bardzo wytrawne (ang. bone-dry) tworzy się, gdy prawie cały cukier z soku winnego zostanie zamieniony na alkohol w procesie fermentacji; do najbardziej znanych bardzo wytrawnych win należą niektóre sauvignon blanc oraz albariño; w w.b. wytrawnych zawartość cukru resztkowego wynosi 0,2–4 g/l; a nieco wyższa zawartość cukru może pochodzić od skórek pozostawionych wraz z sokiem do fermentacji; w w.b. średnio wytrawnych stężenie cukru resztkowego zawiera się w przedziale 0,2–45 g/l, co pozostawia dużą przestrzeń do ich kategoryzacji; w tej grupie mogą znaleźć się wina takie jak: chenin blanc, niektóre sauvignon blanc, viognier i gewürztraminer; w.b. słodkie zwykle kojarzy się z pochodzącą od cukru dużą słodkością na języku (warto pamiętać – słodkość wina nie zależy wyłącznie od obecności cukru); wina takie często są bogate, z intensywnym smakiem i aromatem brzoskwiń, moreli i miodu; aby stworzyć w.b. wina słodkie używa się do fermentacji naprawdę bardzo dojrzałych owoców, co uniemożliwia drożdżom przetworzenie obecnego w nim cukru na alkohol, zanim tenże alkohol ich nie zabije; słodki smak wina zintensyfikować może jeszcze botrytis cinerea powodujący koncentrację cukru i kwasów w owocach; za słodkie uznaje się wina o zawartości cukru resztkowego 45 g/l i więcej; amabile; abboccato; auslese; beerenauslese; trockenbeerenauslese; eiswein; moelleux

szara pleśń

choroba grzybowa powodująca gnicie winogron; wywołuje ją ten sam grzyb botrytis cinerea, który tworzy tzw. szlachetną pleśń

spleśniałe

nieświeże wino o zapachu i smaku zgniłych, spleśniałych winogron; zapach może pochodzić także od źle umytych i niezdezynfekowanych beczek służących do starzenia wina, będących świadectwem niechlujstwa winiarza; nie należy pić takiego wina; zapach lub smak wina przypominający pleśń typową dla wilgotnych miejsc może pochodzić od winogron zarażonych grzybem, od zepsutych, niskiej jakości korków, zanieczyszczonych naczyń itp.; może także powstać na skutek przepełnionych butelek; niestety korkowy zapach wina nie polepszy się poprzez dekantację czy wcześniejsze otwarcie butelki; botrytis cinerea; stęchłe; trójchloroanizol

sélection de grains nobles

skr. SGN; alzacka kategoria znakomitych, ale kosztownych, likierowych win z późnego zbioru, najczęściej z winogron poddanych działaniu botrytis cinerea; najlepsze wytwarza się z gron rieslinga, gewürztraminera; dopuszcza się wytwarzanie takich win z odmian tokay-pinot grismuszkat o bardzo wysokiej koncentracji cukrów (256 g w przypadku odmian riesling i muscat oraz 279 g dla odmian gewürztraminer i pinot gris); zbiór takich winogron odbywa się kilkakrotnie, by zebrać wyłącznie te najdojrzalsze i porażone szlachetną pleśnią; określenia tego używa się w Dolinie Loary (np. w winnicach Coteau de Layon, Quarts-de-Chaume), Bordeaux (w winnicach Sauternes, Barsac, Cadillac, Sainte Croix du Mont, Graves), południowym zachodzie Francji (w winnicach Jurançon, Montbazillac); trie(s)

recioto

(wł.) właśc. recioto della Valpolicella (DOC); słodkie passito, bogate, perfumowane wino z Veneto, przez niektórych zwane lekkim porto; wytwarza się je z najbardziej dojrzałej części kiści winogron (w miejscowym dialekcie „recio” oznacza ucho, czyli górną, najbardziej wystawioną na działanie słońca część kiści winogron); ponadto grona części owoców koncentrowane są w procesie appassimento, czyli podsuszania ich przez kilka miesięcy na specjalnych matach i dopiero wtedy poddawane wyciskaniu w prasach; r. jest winem słodkim, za najlepsze jednak uchodzi jego wytrawny odpowiednik – amarone; jest to wenecka (Veneto) adaptacja sposobu produkcji win egejskich i cypryjskich; ripasso; botrytis cinerea; cukier resztkowy

miodowe, miód

aromat spożywczy lub aromat kwiatowy; wino o zapachu i smaku m., bogate w cukier; aromat obecny w większości białych win likierowych, białych VDN (np. muscat de rivesaltes), charakterystyczny dla win z późnego zbioru, dotkniętych botrytis cinerea, austriackich ausbruchów z okolic Neusiedlersee (częściowo z odmiany furmint); dobrym przykładem takiego smaku może być sauternes, trockenbeerenauslese, wina z przejrzałego chenin blanc z Doliny Loary (np. vouvray), ale czasami także bardzo dojrzałe chardonnay; także ogólna cecha zapachowo-smakowa białych win znad Rodanu; niektóre wina wytrawne, np. jurançon, częściowo z odmiany petit manseng, mają piękną nutę m.; subtelne, eleganckie nuty m. ma wiele białych burgundów (montrachet, chassagne-montrachet z Côte de Beaune) oraz szampan; po kilku latach starzenia aromat m. ewoluuje, przechodząc w zapach wosku; przesłodzone; ckliwe; cukierkowe

lukrecja

aromat korzenny, często występujący w końcówce wielu win czerwonych; charakterystyczny dla win powstałych z podsuszanych winogron (passerillage, appassimento), rzadziej dotkniętych botrytis cinerea; nieco kwaskowaty zapach angielskich karmelków (cukierków o zapachu l. i migdałów) pojawia się w białych winach fermentowanych w niskiej temperaturze, ale także w alzackim gewürztraminerze, w niektórych rosé; nuty l. wyczuć można w tanicznych winach, szczególnie w merlot, cabernet sauvignon, rodańskich syrah (cote-rotie, hermitage) oraz w mourvedre; jest wyróżniającym znakiem terroir Gevrey-Chambertin i czerwonych primeurs i cru beaujolais; cecha win technologicznych, harmonizuje się z aromatem czerwonych owoców i akcentami zwierzęcymi; aromat l. jest często dominantą win rozwiniętych; sama roślina jest składnikiem piwa Guinness i włoskiego likieru sambuca; aromatów rodziny; eteryczne; lotne; aromaty drugorzędne


POKAŻ: