w winiarstwie w. są pozostałości po wyciśnięciu moszczu na prasie winiarskiej, czyli skórki, pestki, szypułki; z wytłoczyn winogronowych produkuje się grappę (Włochy), marc (Francja), raki (Turcja i Albania), orujo (Hiszpania); używane są także jako nawóz oraz do produkcji biogazów, polifenoli i barwników do żywności, a także wielu innych produktów; już Rzymianie wykorzystywali w. do produkcji taniego, cienkiego wina zwanego lora, przeznaczonego dla niewolników i rzymskiej biedoty; powszechnie produkowano takie wino w średniowieczu, z zasady zawierało więcej cukru resztkowego niż tanin i alkoholu (3–4%); jeszcze współcześnie we Francji produkowano z w. i wody wina zwane piquette (namiastka wina); w czasach filoksery (i nie tylko) do produkcji tego cienkusza używano wody i rodzynek wyprodukowanych z winogron nienadających się do produkcji wina; często produkt ten kolorowano i aromatyzowano, by możliwie najlepiej przypominało prawdziwe wino; dziś piquette można używać wyłącznie do destylacji; w. z białych winogron są z reguły słodsze niż z czerwonych, ponieważ uzyskiwane są przed fermentacją; czapa