specyficzny charakter win z określonej apelacji lub cru; wina zgodne z uznanym archetypem określonej odmiany (odmian) winorośli, będące dobrym wzorcem odzwierciedlającym nie tylko odmianę, ale i środowisko, typ ziemi, oraz winifikację i élevage; wino może być t. przez swoje terroir (np. mineralny aromat), ale także odmianę winorośli (np. bukszpanowa nuta aromatyczna sauvignon blanc, chardonnay o zapachu świeżego masła lub grzanki); jeżeli taki archetyp stworzono, wino produkuje się i ocenia według jego kryteriów; t. wina umożliwia rozpoznanie jego pochodzenia; t. odmianowa jest szczególnie ważna w przypadku win białych, jest ona wówczas kryterium ich jakości; t. zależy także od klimatu, stąd ta sama odmiana może mieć całkiem odmienną gamę aromatyczną, np. chardonnay z Chablis rozwija aromat cytrynowy i grejpfrutowy, a w Pouilly-Fuissé aromat orzechów, migdałów i miodu, przy czym oba wina pochodzą z Burgundii; czasami, by ujednolicić rocznik, miesza się wina z różnych kadzi; wyrażenie nieco nadużywane, często używa się go jako synonimu wina uczciwego; ewolucja stylu smaku wina związana z nowymi technologiami, minimalizującymi ingerencję człowieka w jego produkcję, spowodowała rozluźnienie więzi winiarza z terroir i wynikającą z niego t. win; unikatowe cechy win, zgodne z wielowiekową tradycją, typowe dla danego regionu odróżniają je od wielu przemysłowych, technologicznych win z Nowego Świata; charakterystyczne; stylowe