naturalny roztwór octu powstałego w procesie fermentacji octowej wina, za sprawą bakterii z grupy acetobacter mających zdolność utleniania alkoholu etylowego do kwasu octowego, z niewielką ilością alkoholu (poniżej 15%); ma zapach estru etylowego kwasu octowego (octanu etylu), zapachu soku z gruszek; jest delikatniejszy i słabszy od octu spirytusowego; powszechnie stosowany w kuchni śródziemnomorskiej, może być aromatyzowany ziołami dla wzmocnienia smaku potraw, bazylią, szalotką, malinami itd.; znany od starożytności; podobnie jak wino jest przedmiotem élevage w długim okresie; przykładem mogą być znakomite włoskie o. balsamiczne czy hiszpańskie pochodzące z Jerez; zapach o.w. stanowi klasyczny przykład kwasowości lotnej; odrobina o.w. wzmacnia owocowy aromat wina, co może być usprawiedliwione w tanich winach, ale staje się niebezpieczne przy winach przeznaczonych do ich starzenia